Ang Kargador Book 3 Part 3
By: Android 17
Pinag iisipan ko ang alok sa akin ni Doktor Mendoza. Nakaakit at nakakatukso kumita ng mabilisang pera. Hindi ko alam kung kaya kong sikmurain ito. Kung iisipin ay di nga naman ito naiiba sa kasalukuyan kong ginagawa. Madami na akong baklang pinagbigyan at lahat ng ito ay kusa kong binigay.l
Binigyan niya ako ng papel na nakasulat ang numero ng kanyang telepono. Pang hawakan ko raw hanggang sa maging buo ang aking pasya. Pag kaalis ko ng kanyang opisina ay dumiretso kaagad ako sa kahera upang ibayad ang tatlong libong piso na paunang bayarin sa ospital ni Paolo
Pakiramdam ko ay pasan ko ang isang mabigat na obligasyon na handa kong tanggapin sa abot ng aking makakaya. Pagkatapos mag bayad ay agad akong pumunta sa pasilyo na kung saan naroon ang kwarto ni Paolo.
Pagkapasok ko ng kwarto ay kapansin pansin ang katahimilkang pumapailanlang sa loob. May kakaibang tensyon ang namumuo.
‘’ Oh, bakit ang tahimik niyo ? ‘’ ang aking pag bungad
Napansin ko na maingat na kinusot ni Mr Choi ang kanyang mga mata. Bahagya itong namumula. Hindi ko alam kung ano ang kanilang naging usapan pero halatang malalim ito
‘’ Naku wala naman, kinuwento lamang sa akin ni Paolo kung paano kayo nag kakilala ‘’ ang mahabang tugon niya
Hindi na ako nag usisa pa at agad ako lumapit sa kinaroonan ni Paolo. Hinawakan ko ang kanyang kamay upang magbigay suporta.
‘’ Mukhang matatagalan pa raw ang pag labas mo rito ‘’
Isang ngiti ang ginawad niya sa akin. Mahigpit ang kanyang ginawang pagpisil sa aking mga palad. Nababanaag ang kakaibang lungkot sa kanyang mga mata
‘’ Alam ko ‘’ ang kanyang maiksing tugon
Napatingin na lamang ako kay Mr Choi ngunit pati ang kanyang expresyon ay di ko mabasa. Mabilis niyang binago ang usapan at nag alok na bumili ng pagkain para sa amin ni Paolo. Binigyan nya rin kami ng oras upang makapag usap ng sarilinan
Nanatiling tahimik ang kapaligiran. Hindi ko alam kung paano ko ilalarawan sa kanya kung ano mang klaseng ugnayan ang meron kami ni Mr Choi. Kahit hanggang ngayon ay di ko din alam kung ano kami ni Paolo. Nasa punto ako ng aking buhay na di ko alam kung anong direksyon ang aking tatahakin
‘’ Sasama ka ba pabalik sa kanya sa maynila ? ‘’ ang kanyang maiksing tanong
Isang bagay na di ko masagot hanggang ngayon. Ni hindi ko pa naisip ang ganitong desisyon. Napalapit na sa akin si Paolo. Hindi ko maatim na abandonahin na lamang siya habang nasa ganito siyang sitwasyon. Katahimikan muli ang pumailanlang
‘’ Kung pipiliin mo sumama sa kanya, magiging masaya ako para sa iyo ‘’ isang makapag damdamin niyang sagot
Dito ko lamang nakita na umagos ang luha sa kanyang mga mata. Alam kong pilit niyang pinatatag ang kanyang sarili pero ramdam ko ang kanyang kahinaan. Di ko maiwasang hindi maapektuhan sa hudyat ng pagpapaalam
Hinawakan ko ng napakahigpit ang kanyang kamay. Dahan dahan kong inilapit ang aking labi rito upang gawaran ng halik.
‘’ Dito lang ako sa tabi, hangga’t kailangan mo ko ‘’ isang pangako na aking binitawan
Kahit ba na alam ko sa aking sarili na nasasabik ako na makasama si Mr Choi. Hindi ko basta maaring iwanan na lamang si Paolo. Sa una ay akala ko na pagtanaw lamang ng utang na loob kung bakit ko ito ginagawa, ngunit hindi ko maaring isan tabi na napamahal na rin siya sa akin
Inilagay ko ang kanyang kamay sa aking pisngi. Para akong isang aso na naglalambing sa aking amo. Gusto ko maramdaman niya ang suporta na gusto kong ibigay sa kanya
Narinig ko na lamang na bumagsak ang baso ng tubig. Napalingon ako sa direksyon na iyon at nakita ko na nanatiling nakatayo at nakatingin sa kawalan si Mr Choi. Bitbit ang mga pinimiling pagkain
‘’ Pasensya na, nabitawan ko yung bote ng tubig ‘’ ang kanyang paliwanag
Mabilis siyang napayuko at pilit pinupulot ang mga piraso ng bubog ng basag na bote. Sa kalagitnaan ay napahiyaw siya ng mahina at napansin ko na nagdurugo ang kanyang hintuturo
Nabitawan ko ang kamay ni Paolo at napahangos ako sa kinappwestuhan niya. Nakaramdam ako ng pag alala. Sa maynila, siya ang amo. Nakita ko ang kanyang pag papakumbaba. Ang pumulot ng bubog ay hatalang hindi pa niya nagagawa sa tanang buhay niya
Hinawakan ko ang kanyang kamay at piniga ang kaunting dugo mula sa kanyang daliri. Pagkatapos ay isinubo ko ito sa aking bibig upang ito’y linisin. Ang aking mga mata ay nakatitig sa kanyang mukha. Kapansin pansin ang bakas ng luha na dumaloy sa kanyang pisngi. Halatang kakapunas lamang nito
‘’ Ako na mag lilinis neto, di kasi nag iingat ‘’ ang akin na lamang nabanggit
Bigla niyang mabilis na binawi ang kanyang daliri. Tumayo ito mula sa kanyang pagkaka upo at inasikaso ang pagsalansa ng mga pagkain na kanyang pinamili
Batid ko na narinig niya ang pangako na aking binitawan kay Paolo. Nanakit ang aking dibdib na isipin na nasasaktan ko ang isa. Nakakalito
Pinagsaluhan namin ang dalang pagkain ni Mr Choi. Kapansin pansin ang magaang pakikitungo ng dalawa sa isa’t isa. May tawanan at biruan sila. Akala mo ay matagal na mag kakilala. Sa tanawing ito, gumagaan ang aking loob na magkasundo silang dalawa.
Mabilis na tumakbo ang oras at natapos ang araw ng pagbisita. Gusto ko pa sanang magtagal upang mabantayan pa si Paolo ngunit hindi ito pinahihintulutan ng ospital. Hindi pinapayagan ang di kamag anak.
Isang halik sa noo ang aking iginawad kay Paolo bago ako nagpaalam
‘’ Babalik ako kinabukasan, magpahinga ka na ng maaga ‘’
Magkasabay kaming umalis ni Mr Choi palabas ng ospital. Lulan ng kanyang sasakyan, ay kapwa kami tahimik. Kahapon laman ay para kaming magkasintahan na punong puno ng init sa katawan samantalang ngayon ay para kaming mga estranghero na di kilala ang isa’t isa
Alam kong maraming bagay ang dapat naming pag usapan. Tanging pag iwas lamang ang nararapat hanggat hindi pa buo ang aking loob kung sino sa kanilang dalawa ang dapat kong piliin. Alam kong may masasaktan ako. Ang tanong, sino sa kanila ?
‘’ Ibaba mo na lamang ako dyan sa may kanto, dahil may pasok pa ako kinabukasan ‘’ ang aking na lamang nasabi
Nagpumilit pa rin si Mr Choi na ihatid ako sa bahay ng aking tiyuhin. Wala na rin ako nagawa dahil siya ang may hawak ng manibela. Kahit ba di kami makapag usap ng maayos ay inaalala pa rin niya ang aking kapakanan. Itinuro ko sa kanya ang daan papunta sa aking tinutuluyan
Ipinarada niya ang sasakyan malapit sa amin. Gustuhin ko man bumaba ngunit parang ayoko matapos ang aking gabi ng hindi ko nalalaman na maayos kami. Kaya naman, kusa kong inilapit ang aking katawan sa kanya. Hinawakan ang kanyang pisngi at ginawaran ng mainit na halik ang kanyang mga labi. Mariin. Punong puno ng damdamin
Makalipas ang ilang minuto ay kusa kaming bumitaw sa isa’t isa. Hindi maalis ang ngiti sa kanyang mga labi.
‘’ Gusto mo bang mag kape ka muna ? para di ka antukin sa byahe pabalik. ‘’ ang aking alok
Sabay kaming bumaba ng sasakyan at inaanyahan ko siyang pumasok sa bahay ng aking kamag anak. Bumungad sa amin si Tiyo Roberto na nasa kusina at ang panganay niyang anak na si Danilo na nag huhugas ng pinggan. Oo nga pala, ito ang unang beses na makikilala niya ang bahaging ito ng aking pamilya
‘’ Tiyo Roberto, Si Mr Choi pala. Siya yung amo ko sa maynila ‘’ ang aking pagbati
Kita ang pag giging aligaga ng mga kasamahan ko sa bahay. Kung tutuusin sa itsura pa lamang ni Mr Choi ay alam mong iba ang buhay na kanyang kinalakihan. Angat na angat ang kanyang imahe sa mga taong narito sa bahay
Magalang itong bumati sa mga taong nasa loob ng bahay. Biglang napangunahan ng hiya si Tiyo Roberto. Paano ba naman kasi, naka hubad baro lamang ito at suot ang maluwag na shorts na pinaglumaan na yung garter.
‘’ Naku pamangkin, di mo naman sinabi na may bisita ka ‘’ kanyang paumanhin
Nag paalam ito saglit upang magbihis sa loob ng kanilang kwarto. Tanging manipis na tela lamang ang pagitan ng kwarto sa kusina. Ako naman ay maagap na pumunta sa lababo upang ipag timpla ng mainit na kape ang aking bisita.
Tinanguan lamang ako ni Danilo habang abala naman ito sa paghuhugas ng pinggan sa lababo. Nagpaalam ako saglit upang painitin ang takure sa may bandang labas ng bahay. Dito kasi nakapwesto ang lutuan upang di makulob ang loob. Pagka sindi ko ng siga ay natanaw ko mula sa bintana ang kinappwestuhan ni Mr Choi.
Dito ka lamang napansin na kauwang ng kaunti ang kurtina ng kwarto nila Tiyo at kitang kita sa akto ang kanyang pagbibihis. Pagkahubad ng kanyang suot na shorts ay lumuwa ang halos mala halimaw na bur*t ni Tiyo Roberto. Kapansin pansin ang kakaibang haba at taba nito kahit ito’y malambot pa.
Di maiwasang hindi mapatingin si Mr Choi sa isang palabas na kanyang nasisilayan. Mula sa pagkuha ng damit ni Tiyo Roberto hanggang sa pag suot nito ng brief.
Bakat na bakat ang kanyang mala halimaw na kargada. Halos di nga ito mag kasya sa loob ng kanyang brief. Pinilit nitong ayusin pakanan o pababa ngunit sa sadyang kalakihan ay di maikubli ng suot.
Para bang na babato balani na lamang si Mr Choi sa kanyang nasasaksihan. Pinilit niyang umiwas sa tukso at lumingon sa ibang direksyon ang kanyang mga mata. Para bang nahihiya sa kanyang inasal. Dito, napanatag ang aking loob.
Hindi ko naman siya masisi. Kahit sinong makakita sa kakaibang haba at laki ng kargada ni Tiyo ay talaga nga naman maakit. Ngayong alam na ni Mr Choi na nasa lahi talaga namin ang may malalaking mga bur8t.
Pagkatapos kong mag init ay pumasok na sa loob at hinatid ang mainit na kape. Si Tiyo Roberto naman ay lumabas na rin ng kwarto ng balot na ang kanyang katawan
‘’ Bakit ka nga pala nagawi rito Mr Choi ? ‘’ ang pag uusisa ng aking Tiyo
Kapansin pansin na napatahimik ito saglit. Di malamang kung ano ang isasagot. Hindi naman niya pwedeng sabihin ang totoo na ako ang kanyang sinadya sa liblib na isla na ito
‘’ Naku nagkataon lamang, may inattendan po kasi akong business rito sa Isla at aksidente lamang yung pagkikita namin nitong si Garo ‘’ ang kanyang mahabang pag papaliwanag
Napatawa na lamang ako ng bahagya sa kanya. Kahit ba na halata mong nagsisinungaling ito ay di maitatwa ang galing nito sa pakikipagusap. Punong puno ng kumpiyansa sa sarili at tunog matalino
Nakakatuwang isipin na magaan ang pakikitungo ng aking mga kamag anak kay Mr Choi. Marami rin silang napag usapan ng kung ano ano. Kinukuha niya ang interes ni Danilo at Tiyo Roberto at tyaka sasakyan ang mga ito. Ang pagkagiliw nila kay Mr Choi ay hindi maitatawa
Pagkatapos mag kape ay hinatid ko na siya papunta sa kanyang sasakyan. Hinawakan niya ng mahigpit ang aking kamay. Ramdam ko na ayaw pa niyang umalis ngunit aabutin na siya ng dilim sa daan at mahirapan pa siyang bumiyahe.
Tumingin siya sa aking mga mata. Halatang kinakabahan.
‘’ Napagdesisyunan ko na manatili rito sa Isla kung hindi mo pa kayang sumama sa akin sa maynila. Hindi kita mamadaliin. Hindi kita pipilitin. Mag aantay ako. Dahil alam kong ikaw ang nakatakda para sa akin ‘’ ang mahaba niyang litanya
Nakakataba ng puso ang mga salitang iyon. Gusto kong tumakbo at lisanin ang lugar na ito na kasama siya ngunit alam kong hindi ko pa kayang humantong sa desisyon na ito. Isang mahigpit na yakap ang aking naging tugon
Muli, ginawaran ko siya ng halik. Sa ilalim ng liwanag ng buwan ang aming mga labi ay nag isa. Ang mainit na damdamin namin para sa isa’t isa ay aming naipapahayag sa pag iisa ng aming labi. Dama ko ang kanyang kaluluwa at siya naman ay sa akin. Saksi ang mga bituwin sa isang sumpang ipinangako.
Nagpaalam na kami sa isa’t isa at nag usap na mag kikita kami kinabukasan pagkatapos ng aking dalaw sa ospital. Natulog ako ng mga ngiti sa labi at kasiyahan sa aking puso
Kinabukasan, maaga akong bumangon papasok sa aking trabaho sa pag kakargador sa palengke. Madaling araw pa lamang ay gising na ako upang maihatid ang banye banyerang isda sa aking mga suki.
Gusto kong hatakin ang araw upang mabisita kong muli si Paolo sa ospital. Tanghali kasi ang tapos ng aking trabaho. Kaya naman maagap kong tinapos ang aking mga trabaho
Pagkatapos ay umuwi ako saglit sa bahay upang makaligo at makapagpalit ng damit. Ayoko kasing mangamoy isda at pawis kapag naroon ako sa ospital. Gusto kong maging presentable pa rin ako sa harapan ni Paolo.
Isa’t kalahating oras din ang byahe papunta sa ospital. Dumaan din ako sa may bilihan ng prutas upang may pasalubong akong ibigay sa kanya. Bumili ng ilang mansanas at ubas. Dumiretso sa may pasilyo upang puntahan ang kwarto ni Paolo.
Dumating ako bandang alas dose na ng tanghali sa ospital. Pagkapasok ko sa kwarto ni Paolo ay nakita ko kaagad ang kanyang maluwag na ngiti. Bakas sa kanyang mukha ang pang hihina ngunit pilit niyang pinatatag ang kanyang sarili
‘’ Aba, mukhang may pogi na naman akong bisita ah ‘’ ang kanyang pag bibiro
Napahagalpak ako ng kaunti. Lumiliwanag ang paligid sa madilim na lugar na ito. Pinakita ko sa kanya ang dala kong pasalubong. Napangiti ito.
Pumunta ako sa may lababo upang hugasan ang mga ito. Kumuha ng silya sa kanyang harapan. Sinimulan kong balatan ang mansanas at pag katapos ay isinubo ko ito sa kanya
‘’ Kumain ka ng marami, para lumakas ka ‘’ ang akin na lamang namutawi
Gusto ko man mag usisa kung ano ang kanyang sakit ay di ko na ginawa. Hindi man niya sabihin ay parang nararamdaman ko na hindi lang simpleng sakit ng ulo ito. Mas lalo akong nanlulumo sa mga ganitong isipin. Maraming pangamba
Sinubukan kong pasayahin siya sa abot ng aking makakaya. Marami kaming napag kwentuhan tungkol sa kung ano anong bagay. Naglaro rin kami ng baraha upang hindi siya mabagot. Naging produktibo naman ang aming buong araw
Lumabas ako sa kanyang kwarto upang puntahan sa may istasyon ng mga nars upang pa palitan ang kanyang swero. Habang naglalakad ako sa pasilyo ay nakita ko si Doktor Mendoza kasama ang dalawa pa niyang kapwa doktor. Wala sana akong balak pansinin sila ngunit na unang bumati ito sa akin
‘’ Garo, kamusta ang pasyente mo ? ‘’ ang unang pagbati niya sa akin
Sumagot naman ako ng maayos at nagbigay galang sa mga kanyang kasamahan. Kinamayan naman nila ako upang tanggapin ang aking pagbati. Ang kanyang mga kasamahan ay tiningnan nila ako mula ulo hanggang paa. Nagbubulungan ang mga ito
‘’ Garo, eto nga pala ang aking mga residente na si Dok Antonio at Doktor Wico. ‘’ Ang kanyang pag papakilala
Si Doktor Antonio ay mga nasa edad trenta’y tres, may katamtaman na katawan. May mga kaunting tagyawat sa mukha at naka salamin. Si Doktor Wico naman ay siguro nasa trenta’y siyete. Maputi ang kulay na balat at may katabaan ng kaunti ang pangangatawan.
‘’ Hijo, nag mmodelo ka ba ? ‘’ ang tanong ni Doktor Wico
Hindi ako sumagot dahil hindi ko naman ito naranasan pa. Ibinahagi nila sa akin na naghahanap sila ng modelo para sa klase nila mamyang gabi sa mga residente. Pinangunahan nila ako na ang klase ay tungkol sa bahagi ng katawan ng lalaki. Suma total ay kailangan kong tumayo ng nakahubad sa harapan ng ilang baguhang doktor
‘’ Huwag ka mag alala Hijo, pawang mga propesyunal ang attend ng klase. Tyaka malaki ang bayad sa modelo. Aabot siguro ng mga limang libong piso sa isang oras na pagtayo mo ‘’ ang mahabang pagpapaliwanag ni Doktor Mendoza
Nagulat ako sa halaga ng aking kikitain. Gustuhin ko man tumanggi ngunit malaking tulong ito para sa pang ospital ni Paolo. Mabilis kong tinaggap ang trabaho. Ibinigay kaagad nila sa akin ang detalye. Alas siyete ng gabi sa may ika apat na palapag ng ospital.
Bumalik ako sa kwarto ni Paolo upang ibahagi sa kanya ang alok na trabaho sa akin ng kanyang Doktor. Bagama’t may pag aalinlangan siya, ay napapayag ko rin ito. Saan mo nga naman kikitaain ang ganung kalaking halaga sa loob ng isang oras. Halos kinakabahan ako dahil unang beses ko itong gagawin. Mabilis tumakbo ang oras hanggang sa sumapit na ang gabi.
Nagpaalam ako kay Paolo at ginawaran ito ng halik. Ipinangako na babalik ako bukas ng umaga sa oras ng pagdalaw.
Nagtungo ako kaagad papunta sa ikalimang palapag. Sa unang pasilyo ay nakita ko na kaagad si Doktor Wico. Kanyang itinaas ang kanang kamay at sumenyas na lumapit ako sa kanyang kinaroonan. Agad naman akong tumalima
Iginiya niya ako papasok sa loob ng klase. Medyo maaga pa ng kaunti kaya tanging sila pa lang ni Dok Antonio ang tao sa loob.
‘’ Garo, mag hubad ka na ng damit mo. Kahit iwan mo na lang muna ung salawal mo. Para yung exposure ng private part is huling bahagi na lamang ‘’ kanyang pagpapaliwanag
Dahan dahan kong hinubad ang aking pangitaas at sinunod ang aking suot na pantalon. Tanging kulay pulang bikini brief na lamang ang aking tinira. Kapansin pansin ang pagtitig ng dalawang doktor sa hubad baro kong katawan. Para silang nababato balani sa aking kakaibang kisig.
Ang kanilang tingin ay mula sa aking matayog na dibdib, sa malalaki kong braso, papunta sa aking bukol bukol na sikmura hanggang sa aking malaking umbok, pababa sa aking malalaking hita. Halos napanganga na nga lang si Dok Antonio sa aking kahubdan.
Isa isang dumating ang mga kapwa nila resident. Bigla akong nakaramdam ng hiya sa pagkakataon na ito. Gustuhin ko man umatras ngunit parang huli na. Di maiwasang hindi magbulungan ng iba na may isang lalaking hubad baro na nasa kanilang harapan.
Saktong alas otso ng gabi ng makumpleto ang lamang ng klase. Ang mga residenteng doktor ang mga kabilang. Pinag halong babae at lalaki. May mangilan ngilan na mga bading din ang pumunta. Siguro mga nasa sampung katao lang naman sila.
‘’ Hello, fellow doctors. We will be discussing on how to perform Testicular exam, Warning signs for testicular cancer and parts of male genitalia ‘’ ang paunang pagbati ni Dok Wico
Sinimulan ng mga doktor na ilabas ang kanilang mga papel at ballpen para maglagda ng aralin. Kita sa kanilang mga mata ang pagiging dedikado sa kanilang propesyon. Walang bahid na malisya sa isang lalaking hubad baro na nasa kanilang harapan. Isang modelo lamang ako na nakatayo sa kanilang harapan upang paliwigin ang kanilang kaalamanan
‘’ By the way, let’s give thanks to our model Garo. Without his help, this discussion will not be possible. ‘’ ang saad naman ni Dok Antonio
Sabay sabay na binigyan ako ng mahinang palakpakan bilang pagbibigay respeto sa kanilang panauhing pandangal.
Nagsimula ng magturo si Dok Wico gamit ang mga nakasulat sa pisara. May mga hawak din silang mga libro upang maging gabay sa kanilang pag aaral. Sa totoo lamang ay halos hindi ko na maintindihan ang kanilang mga pinag uusapan. Karamihan sa mga ito ay malalim na na Ingles na hindi ko na maarok.
May mga palitan ng mga opinyon sa loob ng klase. Nagtataas ng kamay kapag may mga tanong o leksyon na hindi nila maintindihan. Para akong isang bato na nasa gilid. Walang nakakapansin. Ang kanilang mga mata at isip ay naka pokus lamang sa kanilang pag aaral.
Umabot rin ng mga tatlumpung minuto ang kanilang pag uusap.
‘’ Now class, for better understanding of what we have discussed. We will need Garo’s help to further understand the male anatomy and it’s function ‘’ ang pagbaling sa akin ni Dok Wico
Dito ko man naintindihan ngunit narinig ko ang aking pangalan sa kanyang binaggit. Iginiya niya ako na tumayo sa pinaka sentro ng klase. Ngayon, ang buong atensyon ng mga tao ay nasa akin. Ang kanilang mapanuring mata ay naka titig sa akin umbok. Hindi dahil may malisya kundi ito ang paksa ng kanilang pag aaral
‘’ Garo, pakihubad mo na ang natitira mong saplot. Huwag kang mag alala dahil pawang mga propesyonal ang mga taong nasa iyon harapan ‘’ paala ni Dok Antonio
Wala na akong magawa kung hindi hubarin ang suot kong bikini brief. Eto naman talaga ang dahilan kung bakit ako narito. Kaya naman ng ibinaba ko ang aking huling saplot, lumabas ang pinakatatago kong malaking pagkalalaki. Sa tantya ko ay halos nasa anim na pulgada ito kahit patay pa.
Biglang napatahimik ang buong klase. Ang iba ay napatulala na lamang sa kakaibang laki ng aking kargada. May mangilan ngilan na babae na tinakpan kuno ang kanilang mga mata, habang ang mga lalaki naman ay napaismid ng kaunti at ang mga bakla naman ay halos mapalunok na lamang ng kanilang laway. Kasama rito pati anginstruktor nilang sila Dok Wico at Dok Antonio.
Para akong isang mamahaling rebulto sa isang museyo na pinag kakagulahan ng mga maharlikang tao. Halos mawala sa ulirat si Dok Wico. Kahit siya ay di niya malaman kung paano uumpisahan ang klase
‘’ Well class, it’s about time to do our testicular practical exam. We will need Garo’s help to demonstrate how it works ‘’ ang garalgal na saad ni Dok Wico
Halos mawala siya sa pagiging kalmado. Pinilit ng buong klase na ibaling ang kanilang atensyon sa kanyang sinasabi ngunit ang kanilang mga mata ay halos suriin ang haba at laki ng aking bur*t.
Gustong gusto ko ang pakiramdam ng binobosohan ako. Ngunit, sa pagkakataong ito ay mas malawak ang aking mga manonood. May kakaibang libog akong nadarama sa mga panakaw na tingin ng mga residenteng doktor.
‘’ Can anyone of you show me where to spot Urinary Bladder and Vas deferens , any Volunteer ? ‘’ ang mungkahi ni Dok Antonio
May isang lalaki ang nag taas ng kanyang kamay. Lumapit ito sa aking kinappwestuhan. Nag suot ng gwantes sa kanyang kanang kamay. Dito, ay kanyang hinawakan ang aking puson. Pinisil pisil ito ng medyo matigas.
‘’ The urinary bladder is a temporary storage reservoir for urine. It is located in the pelvic cavity, posterior to the symphysis pubis, and below the parietal peritoneum. The size and shape of the urinary bladder varies with the amount of urine it contains and with the pressure it receives from surrounding organs.’’ ang mahabang paliwang ng isang doktor
Nagpalakpakan ang mga kanyang kasamahan
‘’ What about the Epididymis, Testes and Scrotum ? ‘’ ang wika ni Dok Antonio
Isang babaeng doktor ang lumapit sa harapan ng klase. Sinuot muli ang gwantes at hinawakan ang aking dalawang malaking bayag. Para bang tinitimbang timbang ang pagkakahawak nito
‘’ Can you tell me how to examing testicular Exam, Dok Mary ?’’ ang tanong naman ni Dok Wico
Ang kanyang paghawak ay mas mas mariin. Ang paglamas sa aking dalawang bola ay parang mas nagiging mapusok. Kung titingnan ang babaeng doktora ay kaakit ito. Hindi ka maiwasang hindi tamaan na isang magandang dilag ang lumalamas sa sensitibong parte ng aking pagkalalake
“ Examine each testicle gently with both hands by rolling the testicle between the thumb and forefingers. Find the epididymis, the soft tube-like structures behind the testicle that collects and carries sperm. Look for any lumps or irregularities. Look for any changes in size, shape, or texture. ‘’
Ang mahabang saad ni Doktora Mary
Pagkabalik niya sa upuan ay kitang kita ang kurba ng kanyang magandang katawan. Ang matambok niyang puwitan na bumabakat sa kulay puti niyang uniporme. Sa pagkakataong, ito ay lalong tumigas ang aking sampung pulgadang pagkalalaki. Sing tigas ng bakal. Halos mapanganga na lamang ang lahat nang makita ang kakaibang laki at haba ng aking kargada
‘’ Mukhang na excite ata si Garo, Dok. ‘’ ang pagbibiro ng isa pang lalaking doktor
Hindi makatawa ang karamihan lalo na ang mga bakla at ang mga kababaihan. Dahil kita sa kanilang mga mata ang pagka gutom sa aking dambuhalang kargada. Ang kanilang mga titig sa aking nag huhumindig na kargada ay parang hindi na para sa pag aaral, bagkus ay punong puno ng pag nanasa.
‘’ Ahmm ok, can anyone show me where to find Urethra and Penis ? ‘’ ang mungkahi ni Doktor Antonio
Nagsitaaasan ang kamay ng karamihan ng mga bakla. May iba pa ngang nag uunahan papunta sa harapan. Dalawang baklang doktor ang pumunta sa aking tabi habang nag bubungisngisan. Akala mo’y mga batang nag tatalo sa isang lolipop.
‘’ Fine , you can both do it ‘’ ang may halong inis ni Dok Antonio
Pakiramdam ko ay parang mas gusto niya na humawak sa aking malaking kargada. Ang kakaibang inggit sa kanyang mata ay nalalantay. Mukhang takam na takam rin ito.
Hinawakan ng dalawang baklang doktor ang aking sampung pulgadang bur8t. Ang kanilang kamay ay marahan na hinahaplos ang bawat pulgada. Gamit ang hintuturo ay kanilang nilakbay ang mahabang ugat papunta sa pinaka ulo.
Ang isang kamay ng doktor ay hawak hawak naman ang pinaka ulo. Marahan ang kanyang pagkakahaplos. Ang textura ng kanyang gwantes ay magaspang na nag dudulot ng kakaibang kiliti sa aking kargada.
‘’ Arghhhhhh ‘’ ang impit kong ungol
Narinig ng dalawa ang aking pag anas. Para bang mas lalo pa nilang pinag buti ang pag himas rito. Maingat at patago nilang itinataas baba ang kanilang kamay habang pinapaliwanag sa ingles ang kanilang aralin.
Ramdam ko ang kakaibang pagtaas ng aking libido sa mga nangyayari. Andito ako sa harapan ng maraming tao. Hubo’t hubad. Habang ang dalawang bakla na nasa aking harapan ay marahan ang ginagawang pagbabate sa aking kahabaan. Gustong gusto ko ang pakiramdam na minamanyak ako sa harapan ng maraming tao. Nakakalib*g.
‘’ Dok, For educational purposes. Maybe Garo, can help us understand how most errogenous part of male anatomy and ejaculation works. This will provide us a more indepth understanding how it can stimulus the sperm, Hence, we can learn how testicular can be exam. ‘’
Ang mahabang litanya ng isang baklang doktor.
Biglang napaisip si Dok Wico at Dok Antonio. Habang ang ibang lalake sa klase ay napaismid at ang iba naman ay nasasabik sa kung ano ang mangyayari. Hindi ko maintindihan ang kanilang mga sinabi pero ang lahat ng tingin ng mga tao ay nasa akin. Para akong isang pa-in sa mga gutom na mga pating
‘’ That depends, Garo, ayos lang ba na mag palabas ka sa harap ng klase ? Para daw mas maintindihan nila ang kanilang mga aralin ‘’ nahihiyang suhestiyon ni Dok Wico.
Napatda na lamang ako sa kaniyang sinabi. Di ko alam kung ano ang dapat na aking maramdaman. Isang bahagi ng aking isip na nakakaramdam ng hiya ang kabila naman ay matinding lib8g at pagkasabik. May kakaibang yabang akong nadarama na pinagnanasahan ako ng karamihan sa loob ng klaseng ito. Akala mo ay isa akong diyos ng griyego na sinasamba ng nakararami
‘’ Ayos lang naman Dok, kung para naman sa kanilang pag aaral ‘’ ang mapang akit kong tugon
Halos manginig ang buong katawan ni Dok Wico sa aking sinabi. Nakaramdam ng pag kasabik sa aking tugon. Mabilis niyang binigyan ng instruksyon ang dalawang bading na maagap naman nitong sinunod
Nilagyan nila ng malamig na likido ang aking kahabaan. Habang ang dalawang baklang doktor na nasa akin harapan ay banayad na nag tataas baba sa aking kargada. Kita naman na naliligayan sila sa kanilang dalawa. Ang buong klase ay nakatitig lamang sa amin. Tila ba sanay na sila makakita ng ganitong palabas. Kung iisipin mo nga naman ay mga propesyonal silang mga tao. Bahagi ito ng kanilang pag aaral
‘’ Naku dok, baka pde pakitulungan ako banda rito para mas mabilis… ‘’ sabay turo ko sa dalawang bahagi ng aking utong
Naiintindihan nga naman nila na kapag makuha nila ang aking kiliti ay mas madali kong ilalabas ang aking likido. Kaya naman, kumuha ng isang gwantes si Dok Wico at nilagyan din ito ng likido. Sabay pahid sa aking dalawang utong.
Gamit ang kanyang dalawang kamay ay paikot niya ito nilalamas. Para bang nag mamasa ng tinapay. Ang buong katawan ko ay punong puno ng malamig na likido. Kakaiba sa pakiramdam na may tatlong kamay na lumalamas sa aking buong katawan. Ang mas matindi pa rito ay pinapanood ako ng maraming tao. Nakakasabik.
‘’ Arghhhhh bilisan nyo pa ng kaunti dok ‘’ ang aking hiling
Halos napapasabay ang aking balakang sa kanilang pag taas baba sa aking sampung pulgadang kargada. Puts*! Kakaibang sarap ang aking nararamdaman.
Napatingin ako sa babaeng doktor na lumamas ng aking mga bay*g. Nakita kong pasimple niyang binuksan ng maluwag ang kanyang butones upang makita ko ang itaas na bahagi ng kanyang suso. Napakaputi nito at napakatambok.
Hawak ang kanyang ballpen ay sinuot niya ito ng kaunti sa pagitan ng kanyang dibdib. Kita ko na marahan niya itong tinataas baba. Kinagat pa niya ang kanyang mapupulang labi habang nakatitig sa aking mahabang kargada. Tinutulungan niya akong marating ang rurok ng kalangitan
‘’ Arghhhhh ayannnnn akooo doooookkkkk….. ‘’ ang aking mahinang ungol
Gamit ang isang malinaw na baso ay pilit sinapo ito ng isang baklang doktor. Halos mapuno ko ang kabuuan nito. Karamihan sa aking likido ay tumagas pero marami pa rin ang naisapo ng baso. Halos manghina ako sa ginawa nila sa akin.
Iniaangat pa ito malapit sa ilaw habang marahan hinalo halo ang laman nito sa loob ng baso. Para bang pinagmamasdan ang mga puting semilya na akong nilabas
‘’ Ok, class. If you noticed how Garo’s scrotum tighten up when he reached his climax? This is how ejaculation works. Hence, it also gratifies his testes to produce a lot of semen ‘’ ang saad ni Dok Wico
Marami pa ang ginawang diskusyon hanggang sa matapos ang kanilang klase. Isa isang nagpaalam ang karamihan. Isang kindat ang nakuha ko sa babaeng doktor bago ito luminsan. Naisip ko rin na matagal tagal na nga rin pala akong di nakatikim ng katulad ni eba. Puro kasing mga butas ni adan ang laging nakapila sa akin na agad ko rin naman pinagbibigyan.
Hinayaan na ako ni Dok Wico na mag bihis at binigyan ako ng isang papel na kasulatan upang makuha ko ang sweldo ko sa may kahera ng hospital. Nakalabas na ako ng pinto ng may nakalimutan akong gamit.
Pabalik ako sa loob at tangkang bubuksan ang pinto ng makita ko sa salamin na bintana ang ginawa ni Dok Wico
Kita kong dahan dahan niyang nilagok ang naipong tamod sa malinaw na baso. Halos sairin nito ang laman.
‘’ Ang ssaraappppp talaga ng tamod ‘’ ang kanyang mahinang saad
Ang baboy ng doktor na ito. Halatang nalilibug*n ito kanina sa akin.
Napatawa na lamang ako. Mukhang mayroon na akong susunod na kliente. Tsk.
By: Android 17
Pinag iisipan ko ang alok sa akin ni Doktor Mendoza. Nakaakit at nakakatukso kumita ng mabilisang pera. Hindi ko alam kung kaya kong sikmurain ito. Kung iisipin ay di nga naman ito naiiba sa kasalukuyan kong ginagawa. Madami na akong baklang pinagbigyan at lahat ng ito ay kusa kong binigay.l
Binigyan niya ako ng papel na nakasulat ang numero ng kanyang telepono. Pang hawakan ko raw hanggang sa maging buo ang aking pasya. Pag kaalis ko ng kanyang opisina ay dumiretso kaagad ako sa kahera upang ibayad ang tatlong libong piso na paunang bayarin sa ospital ni Paolo
Pakiramdam ko ay pasan ko ang isang mabigat na obligasyon na handa kong tanggapin sa abot ng aking makakaya. Pagkatapos mag bayad ay agad akong pumunta sa pasilyo na kung saan naroon ang kwarto ni Paolo.
Pagkapasok ko ng kwarto ay kapansin pansin ang katahimilkang pumapailanlang sa loob. May kakaibang tensyon ang namumuo.
‘’ Oh, bakit ang tahimik niyo ? ‘’ ang aking pag bungad
Napansin ko na maingat na kinusot ni Mr Choi ang kanyang mga mata. Bahagya itong namumula. Hindi ko alam kung ano ang kanilang naging usapan pero halatang malalim ito
‘’ Naku wala naman, kinuwento lamang sa akin ni Paolo kung paano kayo nag kakilala ‘’ ang mahabang tugon niya
Hindi na ako nag usisa pa at agad ako lumapit sa kinaroonan ni Paolo. Hinawakan ko ang kanyang kamay upang magbigay suporta.
‘’ Mukhang matatagalan pa raw ang pag labas mo rito ‘’
Isang ngiti ang ginawad niya sa akin. Mahigpit ang kanyang ginawang pagpisil sa aking mga palad. Nababanaag ang kakaibang lungkot sa kanyang mga mata
‘’ Alam ko ‘’ ang kanyang maiksing tugon
Napatingin na lamang ako kay Mr Choi ngunit pati ang kanyang expresyon ay di ko mabasa. Mabilis niyang binago ang usapan at nag alok na bumili ng pagkain para sa amin ni Paolo. Binigyan nya rin kami ng oras upang makapag usap ng sarilinan
Nanatiling tahimik ang kapaligiran. Hindi ko alam kung paano ko ilalarawan sa kanya kung ano mang klaseng ugnayan ang meron kami ni Mr Choi. Kahit hanggang ngayon ay di ko din alam kung ano kami ni Paolo. Nasa punto ako ng aking buhay na di ko alam kung anong direksyon ang aking tatahakin
‘’ Sasama ka ba pabalik sa kanya sa maynila ? ‘’ ang kanyang maiksing tanong
Isang bagay na di ko masagot hanggang ngayon. Ni hindi ko pa naisip ang ganitong desisyon. Napalapit na sa akin si Paolo. Hindi ko maatim na abandonahin na lamang siya habang nasa ganito siyang sitwasyon. Katahimikan muli ang pumailanlang
‘’ Kung pipiliin mo sumama sa kanya, magiging masaya ako para sa iyo ‘’ isang makapag damdamin niyang sagot
Dito ko lamang nakita na umagos ang luha sa kanyang mga mata. Alam kong pilit niyang pinatatag ang kanyang sarili pero ramdam ko ang kanyang kahinaan. Di ko maiwasang hindi maapektuhan sa hudyat ng pagpapaalam
Hinawakan ko ng napakahigpit ang kanyang kamay. Dahan dahan kong inilapit ang aking labi rito upang gawaran ng halik.
‘’ Dito lang ako sa tabi, hangga’t kailangan mo ko ‘’ isang pangako na aking binitawan
Kahit ba na alam ko sa aking sarili na nasasabik ako na makasama si Mr Choi. Hindi ko basta maaring iwanan na lamang si Paolo. Sa una ay akala ko na pagtanaw lamang ng utang na loob kung bakit ko ito ginagawa, ngunit hindi ko maaring isan tabi na napamahal na rin siya sa akin
Inilagay ko ang kanyang kamay sa aking pisngi. Para akong isang aso na naglalambing sa aking amo. Gusto ko maramdaman niya ang suporta na gusto kong ibigay sa kanya
Narinig ko na lamang na bumagsak ang baso ng tubig. Napalingon ako sa direksyon na iyon at nakita ko na nanatiling nakatayo at nakatingin sa kawalan si Mr Choi. Bitbit ang mga pinimiling pagkain
‘’ Pasensya na, nabitawan ko yung bote ng tubig ‘’ ang kanyang paliwanag
Mabilis siyang napayuko at pilit pinupulot ang mga piraso ng bubog ng basag na bote. Sa kalagitnaan ay napahiyaw siya ng mahina at napansin ko na nagdurugo ang kanyang hintuturo
Nabitawan ko ang kamay ni Paolo at napahangos ako sa kinappwestuhan niya. Nakaramdam ako ng pag alala. Sa maynila, siya ang amo. Nakita ko ang kanyang pag papakumbaba. Ang pumulot ng bubog ay hatalang hindi pa niya nagagawa sa tanang buhay niya
Hinawakan ko ang kanyang kamay at piniga ang kaunting dugo mula sa kanyang daliri. Pagkatapos ay isinubo ko ito sa aking bibig upang ito’y linisin. Ang aking mga mata ay nakatitig sa kanyang mukha. Kapansin pansin ang bakas ng luha na dumaloy sa kanyang pisngi. Halatang kakapunas lamang nito
‘’ Ako na mag lilinis neto, di kasi nag iingat ‘’ ang akin na lamang nabanggit
Bigla niyang mabilis na binawi ang kanyang daliri. Tumayo ito mula sa kanyang pagkaka upo at inasikaso ang pagsalansa ng mga pagkain na kanyang pinamili
Batid ko na narinig niya ang pangako na aking binitawan kay Paolo. Nanakit ang aking dibdib na isipin na nasasaktan ko ang isa. Nakakalito
Pinagsaluhan namin ang dalang pagkain ni Mr Choi. Kapansin pansin ang magaang pakikitungo ng dalawa sa isa’t isa. May tawanan at biruan sila. Akala mo ay matagal na mag kakilala. Sa tanawing ito, gumagaan ang aking loob na magkasundo silang dalawa.
Mabilis na tumakbo ang oras at natapos ang araw ng pagbisita. Gusto ko pa sanang magtagal upang mabantayan pa si Paolo ngunit hindi ito pinahihintulutan ng ospital. Hindi pinapayagan ang di kamag anak.
Isang halik sa noo ang aking iginawad kay Paolo bago ako nagpaalam
‘’ Babalik ako kinabukasan, magpahinga ka na ng maaga ‘’
Magkasabay kaming umalis ni Mr Choi palabas ng ospital. Lulan ng kanyang sasakyan, ay kapwa kami tahimik. Kahapon laman ay para kaming magkasintahan na punong puno ng init sa katawan samantalang ngayon ay para kaming mga estranghero na di kilala ang isa’t isa
Alam kong maraming bagay ang dapat naming pag usapan. Tanging pag iwas lamang ang nararapat hanggat hindi pa buo ang aking loob kung sino sa kanilang dalawa ang dapat kong piliin. Alam kong may masasaktan ako. Ang tanong, sino sa kanila ?
‘’ Ibaba mo na lamang ako dyan sa may kanto, dahil may pasok pa ako kinabukasan ‘’ ang aking na lamang nasabi
Nagpumilit pa rin si Mr Choi na ihatid ako sa bahay ng aking tiyuhin. Wala na rin ako nagawa dahil siya ang may hawak ng manibela. Kahit ba di kami makapag usap ng maayos ay inaalala pa rin niya ang aking kapakanan. Itinuro ko sa kanya ang daan papunta sa aking tinutuluyan
Ipinarada niya ang sasakyan malapit sa amin. Gustuhin ko man bumaba ngunit parang ayoko matapos ang aking gabi ng hindi ko nalalaman na maayos kami. Kaya naman, kusa kong inilapit ang aking katawan sa kanya. Hinawakan ang kanyang pisngi at ginawaran ng mainit na halik ang kanyang mga labi. Mariin. Punong puno ng damdamin
Makalipas ang ilang minuto ay kusa kaming bumitaw sa isa’t isa. Hindi maalis ang ngiti sa kanyang mga labi.
‘’ Gusto mo bang mag kape ka muna ? para di ka antukin sa byahe pabalik. ‘’ ang aking alok
Sabay kaming bumaba ng sasakyan at inaanyahan ko siyang pumasok sa bahay ng aking kamag anak. Bumungad sa amin si Tiyo Roberto na nasa kusina at ang panganay niyang anak na si Danilo na nag huhugas ng pinggan. Oo nga pala, ito ang unang beses na makikilala niya ang bahaging ito ng aking pamilya
‘’ Tiyo Roberto, Si Mr Choi pala. Siya yung amo ko sa maynila ‘’ ang aking pagbati
Kita ang pag giging aligaga ng mga kasamahan ko sa bahay. Kung tutuusin sa itsura pa lamang ni Mr Choi ay alam mong iba ang buhay na kanyang kinalakihan. Angat na angat ang kanyang imahe sa mga taong narito sa bahay
Magalang itong bumati sa mga taong nasa loob ng bahay. Biglang napangunahan ng hiya si Tiyo Roberto. Paano ba naman kasi, naka hubad baro lamang ito at suot ang maluwag na shorts na pinaglumaan na yung garter.
‘’ Naku pamangkin, di mo naman sinabi na may bisita ka ‘’ kanyang paumanhin
Nag paalam ito saglit upang magbihis sa loob ng kanilang kwarto. Tanging manipis na tela lamang ang pagitan ng kwarto sa kusina. Ako naman ay maagap na pumunta sa lababo upang ipag timpla ng mainit na kape ang aking bisita.
Tinanguan lamang ako ni Danilo habang abala naman ito sa paghuhugas ng pinggan sa lababo. Nagpaalam ako saglit upang painitin ang takure sa may bandang labas ng bahay. Dito kasi nakapwesto ang lutuan upang di makulob ang loob. Pagka sindi ko ng siga ay natanaw ko mula sa bintana ang kinappwestuhan ni Mr Choi.
Dito ka lamang napansin na kauwang ng kaunti ang kurtina ng kwarto nila Tiyo at kitang kita sa akto ang kanyang pagbibihis. Pagkahubad ng kanyang suot na shorts ay lumuwa ang halos mala halimaw na bur*t ni Tiyo Roberto. Kapansin pansin ang kakaibang haba at taba nito kahit ito’y malambot pa.
Di maiwasang hindi mapatingin si Mr Choi sa isang palabas na kanyang nasisilayan. Mula sa pagkuha ng damit ni Tiyo Roberto hanggang sa pag suot nito ng brief.
Bakat na bakat ang kanyang mala halimaw na kargada. Halos di nga ito mag kasya sa loob ng kanyang brief. Pinilit nitong ayusin pakanan o pababa ngunit sa sadyang kalakihan ay di maikubli ng suot.
Para bang na babato balani na lamang si Mr Choi sa kanyang nasasaksihan. Pinilit niyang umiwas sa tukso at lumingon sa ibang direksyon ang kanyang mga mata. Para bang nahihiya sa kanyang inasal. Dito, napanatag ang aking loob.
Hindi ko naman siya masisi. Kahit sinong makakita sa kakaibang haba at laki ng kargada ni Tiyo ay talaga nga naman maakit. Ngayong alam na ni Mr Choi na nasa lahi talaga namin ang may malalaking mga bur8t.
Pagkatapos kong mag init ay pumasok na sa loob at hinatid ang mainit na kape. Si Tiyo Roberto naman ay lumabas na rin ng kwarto ng balot na ang kanyang katawan
‘’ Bakit ka nga pala nagawi rito Mr Choi ? ‘’ ang pag uusisa ng aking Tiyo
Kapansin pansin na napatahimik ito saglit. Di malamang kung ano ang isasagot. Hindi naman niya pwedeng sabihin ang totoo na ako ang kanyang sinadya sa liblib na isla na ito
‘’ Naku nagkataon lamang, may inattendan po kasi akong business rito sa Isla at aksidente lamang yung pagkikita namin nitong si Garo ‘’ ang kanyang mahabang pag papaliwanag
Napatawa na lamang ako ng bahagya sa kanya. Kahit ba na halata mong nagsisinungaling ito ay di maitatwa ang galing nito sa pakikipagusap. Punong puno ng kumpiyansa sa sarili at tunog matalino
Nakakatuwang isipin na magaan ang pakikitungo ng aking mga kamag anak kay Mr Choi. Marami rin silang napag usapan ng kung ano ano. Kinukuha niya ang interes ni Danilo at Tiyo Roberto at tyaka sasakyan ang mga ito. Ang pagkagiliw nila kay Mr Choi ay hindi maitatawa
Pagkatapos mag kape ay hinatid ko na siya papunta sa kanyang sasakyan. Hinawakan niya ng mahigpit ang aking kamay. Ramdam ko na ayaw pa niyang umalis ngunit aabutin na siya ng dilim sa daan at mahirapan pa siyang bumiyahe.
Tumingin siya sa aking mga mata. Halatang kinakabahan.
‘’ Napagdesisyunan ko na manatili rito sa Isla kung hindi mo pa kayang sumama sa akin sa maynila. Hindi kita mamadaliin. Hindi kita pipilitin. Mag aantay ako. Dahil alam kong ikaw ang nakatakda para sa akin ‘’ ang mahaba niyang litanya
Nakakataba ng puso ang mga salitang iyon. Gusto kong tumakbo at lisanin ang lugar na ito na kasama siya ngunit alam kong hindi ko pa kayang humantong sa desisyon na ito. Isang mahigpit na yakap ang aking naging tugon
Muli, ginawaran ko siya ng halik. Sa ilalim ng liwanag ng buwan ang aming mga labi ay nag isa. Ang mainit na damdamin namin para sa isa’t isa ay aming naipapahayag sa pag iisa ng aming labi. Dama ko ang kanyang kaluluwa at siya naman ay sa akin. Saksi ang mga bituwin sa isang sumpang ipinangako.
Nagpaalam na kami sa isa’t isa at nag usap na mag kikita kami kinabukasan pagkatapos ng aking dalaw sa ospital. Natulog ako ng mga ngiti sa labi at kasiyahan sa aking puso
Kinabukasan, maaga akong bumangon papasok sa aking trabaho sa pag kakargador sa palengke. Madaling araw pa lamang ay gising na ako upang maihatid ang banye banyerang isda sa aking mga suki.
Gusto kong hatakin ang araw upang mabisita kong muli si Paolo sa ospital. Tanghali kasi ang tapos ng aking trabaho. Kaya naman maagap kong tinapos ang aking mga trabaho
Pagkatapos ay umuwi ako saglit sa bahay upang makaligo at makapagpalit ng damit. Ayoko kasing mangamoy isda at pawis kapag naroon ako sa ospital. Gusto kong maging presentable pa rin ako sa harapan ni Paolo.
Isa’t kalahating oras din ang byahe papunta sa ospital. Dumaan din ako sa may bilihan ng prutas upang may pasalubong akong ibigay sa kanya. Bumili ng ilang mansanas at ubas. Dumiretso sa may pasilyo upang puntahan ang kwarto ni Paolo.
Dumating ako bandang alas dose na ng tanghali sa ospital. Pagkapasok ko sa kwarto ni Paolo ay nakita ko kaagad ang kanyang maluwag na ngiti. Bakas sa kanyang mukha ang pang hihina ngunit pilit niyang pinatatag ang kanyang sarili
‘’ Aba, mukhang may pogi na naman akong bisita ah ‘’ ang kanyang pag bibiro
Napahagalpak ako ng kaunti. Lumiliwanag ang paligid sa madilim na lugar na ito. Pinakita ko sa kanya ang dala kong pasalubong. Napangiti ito.
Pumunta ako sa may lababo upang hugasan ang mga ito. Kumuha ng silya sa kanyang harapan. Sinimulan kong balatan ang mansanas at pag katapos ay isinubo ko ito sa kanya
‘’ Kumain ka ng marami, para lumakas ka ‘’ ang akin na lamang namutawi
Gusto ko man mag usisa kung ano ang kanyang sakit ay di ko na ginawa. Hindi man niya sabihin ay parang nararamdaman ko na hindi lang simpleng sakit ng ulo ito. Mas lalo akong nanlulumo sa mga ganitong isipin. Maraming pangamba
Sinubukan kong pasayahin siya sa abot ng aking makakaya. Marami kaming napag kwentuhan tungkol sa kung ano anong bagay. Naglaro rin kami ng baraha upang hindi siya mabagot. Naging produktibo naman ang aming buong araw
Lumabas ako sa kanyang kwarto upang puntahan sa may istasyon ng mga nars upang pa palitan ang kanyang swero. Habang naglalakad ako sa pasilyo ay nakita ko si Doktor Mendoza kasama ang dalawa pa niyang kapwa doktor. Wala sana akong balak pansinin sila ngunit na unang bumati ito sa akin
‘’ Garo, kamusta ang pasyente mo ? ‘’ ang unang pagbati niya sa akin
Sumagot naman ako ng maayos at nagbigay galang sa mga kanyang kasamahan. Kinamayan naman nila ako upang tanggapin ang aking pagbati. Ang kanyang mga kasamahan ay tiningnan nila ako mula ulo hanggang paa. Nagbubulungan ang mga ito
‘’ Garo, eto nga pala ang aking mga residente na si Dok Antonio at Doktor Wico. ‘’ Ang kanyang pag papakilala
Si Doktor Antonio ay mga nasa edad trenta’y tres, may katamtaman na katawan. May mga kaunting tagyawat sa mukha at naka salamin. Si Doktor Wico naman ay siguro nasa trenta’y siyete. Maputi ang kulay na balat at may katabaan ng kaunti ang pangangatawan.
‘’ Hijo, nag mmodelo ka ba ? ‘’ ang tanong ni Doktor Wico
Hindi ako sumagot dahil hindi ko naman ito naranasan pa. Ibinahagi nila sa akin na naghahanap sila ng modelo para sa klase nila mamyang gabi sa mga residente. Pinangunahan nila ako na ang klase ay tungkol sa bahagi ng katawan ng lalaki. Suma total ay kailangan kong tumayo ng nakahubad sa harapan ng ilang baguhang doktor
‘’ Huwag ka mag alala Hijo, pawang mga propesyunal ang attend ng klase. Tyaka malaki ang bayad sa modelo. Aabot siguro ng mga limang libong piso sa isang oras na pagtayo mo ‘’ ang mahabang pagpapaliwanag ni Doktor Mendoza
Nagulat ako sa halaga ng aking kikitain. Gustuhin ko man tumanggi ngunit malaking tulong ito para sa pang ospital ni Paolo. Mabilis kong tinaggap ang trabaho. Ibinigay kaagad nila sa akin ang detalye. Alas siyete ng gabi sa may ika apat na palapag ng ospital.
Bumalik ako sa kwarto ni Paolo upang ibahagi sa kanya ang alok na trabaho sa akin ng kanyang Doktor. Bagama’t may pag aalinlangan siya, ay napapayag ko rin ito. Saan mo nga naman kikitaain ang ganung kalaking halaga sa loob ng isang oras. Halos kinakabahan ako dahil unang beses ko itong gagawin. Mabilis tumakbo ang oras hanggang sa sumapit na ang gabi.
Nagpaalam ako kay Paolo at ginawaran ito ng halik. Ipinangako na babalik ako bukas ng umaga sa oras ng pagdalaw.
Nagtungo ako kaagad papunta sa ikalimang palapag. Sa unang pasilyo ay nakita ko na kaagad si Doktor Wico. Kanyang itinaas ang kanang kamay at sumenyas na lumapit ako sa kanyang kinaroonan. Agad naman akong tumalima
Iginiya niya ako papasok sa loob ng klase. Medyo maaga pa ng kaunti kaya tanging sila pa lang ni Dok Antonio ang tao sa loob.
‘’ Garo, mag hubad ka na ng damit mo. Kahit iwan mo na lang muna ung salawal mo. Para yung exposure ng private part is huling bahagi na lamang ‘’ kanyang pagpapaliwanag
Dahan dahan kong hinubad ang aking pangitaas at sinunod ang aking suot na pantalon. Tanging kulay pulang bikini brief na lamang ang aking tinira. Kapansin pansin ang pagtitig ng dalawang doktor sa hubad baro kong katawan. Para silang nababato balani sa aking kakaibang kisig.
Ang kanilang tingin ay mula sa aking matayog na dibdib, sa malalaki kong braso, papunta sa aking bukol bukol na sikmura hanggang sa aking malaking umbok, pababa sa aking malalaking hita. Halos napanganga na nga lang si Dok Antonio sa aking kahubdan.
Isa isang dumating ang mga kapwa nila resident. Bigla akong nakaramdam ng hiya sa pagkakataon na ito. Gustuhin ko man umatras ngunit parang huli na. Di maiwasang hindi magbulungan ng iba na may isang lalaking hubad baro na nasa kanilang harapan.
Saktong alas otso ng gabi ng makumpleto ang lamang ng klase. Ang mga residenteng doktor ang mga kabilang. Pinag halong babae at lalaki. May mangilan ngilan na mga bading din ang pumunta. Siguro mga nasa sampung katao lang naman sila.
‘’ Hello, fellow doctors. We will be discussing on how to perform Testicular exam, Warning signs for testicular cancer and parts of male genitalia ‘’ ang paunang pagbati ni Dok Wico
Sinimulan ng mga doktor na ilabas ang kanilang mga papel at ballpen para maglagda ng aralin. Kita sa kanilang mga mata ang pagiging dedikado sa kanilang propesyon. Walang bahid na malisya sa isang lalaking hubad baro na nasa kanilang harapan. Isang modelo lamang ako na nakatayo sa kanilang harapan upang paliwigin ang kanilang kaalamanan
‘’ By the way, let’s give thanks to our model Garo. Without his help, this discussion will not be possible. ‘’ ang saad naman ni Dok Antonio
Sabay sabay na binigyan ako ng mahinang palakpakan bilang pagbibigay respeto sa kanilang panauhing pandangal.
Nagsimula ng magturo si Dok Wico gamit ang mga nakasulat sa pisara. May mga hawak din silang mga libro upang maging gabay sa kanilang pag aaral. Sa totoo lamang ay halos hindi ko na maintindihan ang kanilang mga pinag uusapan. Karamihan sa mga ito ay malalim na na Ingles na hindi ko na maarok.
May mga palitan ng mga opinyon sa loob ng klase. Nagtataas ng kamay kapag may mga tanong o leksyon na hindi nila maintindihan. Para akong isang bato na nasa gilid. Walang nakakapansin. Ang kanilang mga mata at isip ay naka pokus lamang sa kanilang pag aaral.
Umabot rin ng mga tatlumpung minuto ang kanilang pag uusap.
‘’ Now class, for better understanding of what we have discussed. We will need Garo’s help to further understand the male anatomy and it’s function ‘’ ang pagbaling sa akin ni Dok Wico
Dito ko man naintindihan ngunit narinig ko ang aking pangalan sa kanyang binaggit. Iginiya niya ako na tumayo sa pinaka sentro ng klase. Ngayon, ang buong atensyon ng mga tao ay nasa akin. Ang kanilang mapanuring mata ay naka titig sa akin umbok. Hindi dahil may malisya kundi ito ang paksa ng kanilang pag aaral
‘’ Garo, pakihubad mo na ang natitira mong saplot. Huwag kang mag alala dahil pawang mga propesyonal ang mga taong nasa iyon harapan ‘’ paala ni Dok Antonio
Wala na akong magawa kung hindi hubarin ang suot kong bikini brief. Eto naman talaga ang dahilan kung bakit ako narito. Kaya naman ng ibinaba ko ang aking huling saplot, lumabas ang pinakatatago kong malaking pagkalalaki. Sa tantya ko ay halos nasa anim na pulgada ito kahit patay pa.
Biglang napatahimik ang buong klase. Ang iba ay napatulala na lamang sa kakaibang laki ng aking kargada. May mangilan ngilan na babae na tinakpan kuno ang kanilang mga mata, habang ang mga lalaki naman ay napaismid ng kaunti at ang mga bakla naman ay halos mapalunok na lamang ng kanilang laway. Kasama rito pati anginstruktor nilang sila Dok Wico at Dok Antonio.
Para akong isang mamahaling rebulto sa isang museyo na pinag kakagulahan ng mga maharlikang tao. Halos mawala sa ulirat si Dok Wico. Kahit siya ay di niya malaman kung paano uumpisahan ang klase
‘’ Well class, it’s about time to do our testicular practical exam. We will need Garo’s help to demonstrate how it works ‘’ ang garalgal na saad ni Dok Wico
Halos mawala siya sa pagiging kalmado. Pinilit ng buong klase na ibaling ang kanilang atensyon sa kanyang sinasabi ngunit ang kanilang mga mata ay halos suriin ang haba at laki ng aking bur*t.
Gustong gusto ko ang pakiramdam ng binobosohan ako. Ngunit, sa pagkakataong ito ay mas malawak ang aking mga manonood. May kakaibang libog akong nadarama sa mga panakaw na tingin ng mga residenteng doktor.
‘’ Can anyone of you show me where to spot Urinary Bladder and Vas deferens , any Volunteer ? ‘’ ang mungkahi ni Dok Antonio
May isang lalaki ang nag taas ng kanyang kamay. Lumapit ito sa aking kinappwestuhan. Nag suot ng gwantes sa kanyang kanang kamay. Dito, ay kanyang hinawakan ang aking puson. Pinisil pisil ito ng medyo matigas.
‘’ The urinary bladder is a temporary storage reservoir for urine. It is located in the pelvic cavity, posterior to the symphysis pubis, and below the parietal peritoneum. The size and shape of the urinary bladder varies with the amount of urine it contains and with the pressure it receives from surrounding organs.’’ ang mahabang paliwang ng isang doktor
Napatingin ako sa babaeng doktor na lumamas ng aking mga bay*g. Nakita kong pasimple niyang binuksan ng maluwag ang kanyang butones upang makita ko ang itaas na bahagi ng kanyang suso. Napakaputi nito at napakatambok.
Hawak ang kanyang ballpen ay sinuot niya ito ng kaunti sa pagitan ng kanyang dibdib. Kita ko na marahan niya itong tinataas baba. Kinagat pa niya ang kanyang mapupulang labi habang nakatitig sa aking mahabang kargada. Tinutulungan niya akong marating ang rurok ng kalangitan
This how i liked. Hindi puro kantot ung mabasa ng mambabasa and i think the writer do the best part na parang may laman sa tinuran sa pagiging malibog na pinag aralan ito. What cames to my mine now is that professional din ang writer na ito. Should i say lugod kang makilala sa totoong buhay at makita ka in person not just because i am curious about the writer physical apperance but for thanking that this episode turns me on to decide too and call an attention kung ano ka sa personal. Sana makita ka mr. Writer (mr. Android7).
ReplyDelete