Ang Kargador Book 2 Part 14
By: Android17
Wala akong makita kung hindi liwanag. Puti ang kapaligiran. Tanging anino lamang ang aking natatanaw. Nasa langit na ba ako ? Naguguluminahan ako sa mga nangyayari.
Ang tanging huling memorya ko ay tinamaan ako ng bala ng baril. Bumagsak sa kalsada ng hubo’t hubad. Naliligo sa sarili kong dugo. Pilit kong kinukuha ang aking paningin. Nilinga ang kapaligiran.
Kapansin pansin ang tahimik na kapaligiran. Tanging puting dingding lamang ang aking nakikita. May isang tukador at isang kama. Paano ako napunta rito? Pilit akong tumayo sa aking kinahihigaan ngunit dama ko pa rin ang sakit ng aking katawan. Dito ko lamang napansin na nakabenda ang aking buong kaliwang dibdib hanggang sa aking braso.
‘’ Arghhhhhhhh ‘’ impit kong hinaing sa sakit
Yung sakit ay halos gumagapang sa buo kong katawan. Kumikirot kirot. Dito ko lamang napansin na wala rin akong suot na kahit ano. Hubad baro pa rin pala ako. Napansin ko na medyo mamasa masa ang aking alaga ngunit pinagsawalang bahala ko na lamang iyon. Kailangan ko ng makauwi.
Pilit kong hinahanap ang aking mga kasuotan ngunit wala rito ang aking mga damit.
Biglang bumukas ang pinto. Kita ko ang pamilyar na mukha na nasa aking harapan.
‘’ Gising ka na pala ? ‘’ kanyang pagbati
Napansin niya na gumuhit sa aking mukha ang pagtataka. Punong puno ng katanungan. Natuyuan ang aking lalamunan. Nakaramdam ako ng matinding pagkauhaw.
Agad naman niya itong napansin. Lumakad siya malapit sa tukador at nagsalin ng tubig sa baso. Kinuha ko agad iyon at agad itong nilagok.
‘’ Dahan dahan, baka mabulunan ka ‘’ kanyang namutawi
Nagsalin ulit siya ng tubig sa aking baso at agad kong tinungga iyon. Para akong nahayok sa tubig. Base sa aking pakiramdam ay parang ilang araw akong nakaratay sa higaan na ito. Tumingin akong muli sa kanya
‘’ Ilang araw akong nakaratay rito? ‘’ aking muling tanong
Lumapit siya papunta sa kama at umupo sa aking tabi. Hinawakan niya ang aking kamay bilang pagbibigay ng suporta.
‘’ Walong araw kang walang malay ‘’ kanyang panimula
Ipinaliwanag niya sa akin na nakita niya ako sa kalsada. Walang malay at naliligo sa sariling dugo. Tumawag siya ng kasamahan at inuwi ako sa kanila. Nagkataon lamang na di kalayuan ang kanyang bahay sa pinangyarihan.
Gusto man niya akong dalhin sa ospital ngunit wala ng oras. Tumawag siya ng manggagamot at tinanggal ang balang tumama sa aking dibdib. Mabuti na lamang ay hindi tinamaan ang aking puso, kung hindi baka sa morgue na ako inabutan.
Gumawa na lamang siya ng dahilan kay Tiyo Roberto para di mag alala ang aking mga kamag anak. Ayaw niya kasing manggaling sa kanya ang aking kinasapitan. Di raw sa kanya ang kwento. Ayaw niya akong pangunahan.
‘’ Ilang araw ka nilagnat at walang malay, mabuti na lamang ay nagising ka na ‘’ kanyang pagpapatuloy
Bakas sa kanyang mukha ang pag aalala. Malaki ang utang na loob ko sa kanya, niligtas niya ako sa bingit ng kamatayan. Hinawakan ko ng madiin ang kanyang kamay
‘’ Salamat Paolo.…. ‘’ ang aking nasambit sa kasamahan sa trabaho
Naalala ko na siya ang kasamahan ni Manuel nung minsan ako ay nag bantay nung isang gabi sa tindahan ni Sir Mando. Isa siya sa mga lalaking binayaran ni Rosalinda, yung may ari ng parlo sa tapat ng tinadahan. Isa siya sa mga kasamahan ko sa pagkakargador.
‘’ Saglit lang, mag luluto ako ng aruskaldo para mag kalaman yang sikmura mo ‘’ kanyang pag ppresinta
Hindi na ako makatanggi. Ramdam ko ang panghihina ng aking katawan. Di ako makatayo sa panggatog ng aking tuhod. Bumalik ako muli sa aking pagkakahiga. Nag muni muni sa mga delubyo na aking sinapit
Sabi nila kapag nasa bingit ka ng kamatay ay daraan ang kislap ng gunita ng taong mahalaga sa iyo. Nakita ko ang larawan ni Mr Choi sa aking huling sandali. Ang aking puso ay nangungulila sa kanyang mga halik. Tanging panahon na lamang ang makapagsasabi kung magtatagpo muli ang aming landas. Dama ko ang pagkirot ng aking kaliwang dibdib sa kanyang alaaala
Makalipas ang ilang minuto ay muling bumalik si Paolo dala dala ang mangkok na may laman na aruskaldo. Di ko mapigilang kumalam ang aking sikmura sa amoy pa lamang nito. Siya’s lumapit sa aking tabi at naupo sa kama.
Sumandok siya ng isang kutsara at inilapit ito sa kanyang bibig. Dahan dahan hinipan ang mainit na sabaw at inilapit ito sa aking mga labi
‘’ Hinay hinay lang, baka mapaso ka ‘’ kanyang pag papaalala
Agad ko naman itong isinubo. Masarap siyang magluto. Tamang tama ang lasa. Patuloy niya akong inaasikaso dahil ang aking buong katawan ay nanghihina pa. Ang aking kanang braso ay naka benda kaya hindi ko ito magalaw. Nakakahiya man ngunit lulubos lubusin ko na ang kanyang pagmamalasakit.
Pagkatapos kong maubos ang kanyang niluto ay hinayaan niya muli akong makapagpahinga. Siya naman ay gumayak na para makabalik sa trabaho. Naikwento niya rin sa akin na siya lamang ang tao sa kanyang tinutuluyan. Ulila na rin siya sa ama katulad ko. Ang kanyang ina at mga kapatid ay nasa karatig bayan lamang. Payak ang pamumuhay ang mayroon sila.
Unti unti kong pinikit ang aking mga mata upang makabawi ng lakas
Kinabukasan, araw ng linggo. Dalawang araw na rin akong nakaratay sa higaan. Di pa rin ako nakakauwi sa amin. Palagi naman binabalitaan ni Paolo sila Tiyo Roberto. Madalas sila mag kita sa palengke kaya naman napapanatag ang loob ng aking mga kamag anak.
Nakakilos kilos naman na ako sa higaan pero di pa rin nakakatayo ng matagal. Siguro dahil sa tagal kong walang malay ay nanibago ang aking katawan. Hindi na masyado nangingig ang aking mga kamay. Nakakain na naman ng maayos.
‘’ Magandang umaga Garo, Kamusta pakiramdam mo? ‘’ bati sa akin ni Paolo ng may ngiti
Nakasanayan ko na kasama siya sa loob ng bahay. Sa katunayan, ako ang nahihiya dahil sa laki ng tulong na ginawa niya sa akin. Inaasikaso niya ako at inaalaagaan. Malaki ang aking utang na loob.
‘’ Ayos lang ako, kapag naging maayos na ang aking pakiramdam ko ay makakauwi na rin ako sa amin, Pasensya na sa abala ‘’ ang aking tugon
Tumingin siya sa akin. Ang kanyang bilugang mata ay nakatitig lamang. Gumuhit ang ngiti sa kanyang mga labi.
‘’ Mas gusto ko ngang nandito ka … ‘’ ang kanyang saad
Kita ko ang pamumula ng kanyang mukha. Di ko mawari kung bakit ganun ang kanyang reaksyon. Pinag kibit balikat ko na lamang iyon
Wala siyang pasok ngayon araw. Kaya naman eto ang unang pagkakataon na mag kakasama kami ng matagal sa loob ng iisang bahay. Di ko naman iyon alintana, kaya nga lang ay nagkakaroon ng kakaibang tensyon kapag kami ay nag uusap. Ewan.
‘’ Magluluto lamang ako ng Tinola sa kusina, kung may kailangan ka ay, tawagin mo lamang ako ‘’ kanyang pagpaalala
Lumabas na siya ng silid upang makapaghanda ng aming tanghalian. Maaga pa lamang ay nakapamalengke na siya ng kakainin namin. Malaki ang aking pasasalamat dahil hindi niya ako pinapabayaan. Di ko alam kung paano ako tatanaw ng utang na loob sa kanya.
Makailang minuto rin ang tinagal ng ginawa niyang pagluluto. Dahil hindi pa ako makatayo ng maayos sa kama ay inilapit niya ang mesa sa loob ng aking silid. Isinalansan ang mga kubyertos at naghain ng pagkain. Kumuha ng pitsel ng tubig at baso.
‘’ Ano kain na tayo ? ‘’ kanyang aya sa akin
Sinandukan niya ng kanin ang aking pinggan at kaunting ulam. Iniaabot ko ang kutsara at humigop ng sabaw.
‘’ Masarap tong niluto mo ah, pdeng pde ka nang mag asawa ‘’ pabiro kong saad
Parang nasamid siya sa aking sinabi. Kaya naman ay iniaabot ko ang baso upang kuhanan siya ng tubig. Akma kong aabutin ang baso kaso lamang ang kanyang kamay ang aking nahawakan.
Nagdikit ang aming balat. Napatingin kami sa isa’t isa. Ang kanina pang tensyon na namumuo sa aming dalawa ay para yatang sasabog sa pag daupang palad namin.
Malalim ang kanyang paghinga. Para bang may daloy ng kuryenta na namamagitan sa amin.
Ang aking mga mata ay nakatingin sa kanyang labi. Mapula ito. Nakakapang akit. Naalala ko kung gaano ito kalambot. Parang may isang pwersa na humahalina sa akin na gusto itong damhin.
Agad kong tinikis ang kuneksyon na iyon. Inalis ko ang aking kamay sa kadahilanang ako ay napapaso. Ano itong pakiramdam na to ?
‘’ Iaabot ko lang din sana sa iyo ‘’ ang aking saad
Napayuko na lamang si Paolo. Pilit kinukubli ang pamumula ng kanyang mukha. Katahimikan ang pumailanlang sa aming dalawa. Pinagpatuloy na lamang namin ang amin pagkain.
Hindi na masyadong nanginginig ang aking kanang kamay. Kaya naman nagagawa ko na rin kumain gamit lamang ang isa. Di na katulad nung una na kailangan pa niya akong subuan.
Pagkatapos kumain ay niligpit na niya ang aming pinagkainan. Gustuhin ko man tumulong sa kanya ay di ko magawa. Nakakahiya man ay siya pa rin ang gumagawa ng gawaing bahay.
Makalipas ang ilang minuto. Pumasok muli si Paolo sa loob ng aking silid. Btibit ang palangganang may lamang tubig. Nakakabad rito ang isang basang tuwalya.
‘’ Naisip ko na ilang araw ka ng di nakakaligo, baka gusto mo mag punas ng katawan ‘’ kanyang mungkahi
Inilapit ko ang aking ilong papunta sa aking kili kili. Sininghot singhot ang sarili kong amoy.
‘’ Bakit? Mabaho na ba ako ? ‘’
Pinisil niya ang kanyang ilong gamit ang kanyang daliri. Umismid ang mukha na animo’y may naamoy na di kaaya aya.
‘’ Ahh ganun ha, Halika rito ! ‘’ sabay kabig kay Paolo
Kahit ba isang kamay lamang ang aking gamit ay nahila ko pakabig si Paolo papalapit sa akin. Idinudunggol dunggol ko ang kanyang mukha sa aking kili kili. Naghaharutan na parang mga batang paslit. Halakhakan ang pumailanlang sa loob ng silid
Sa di sinasadya, ay napaabante ang kanyang ulo malapit sa aking mukha. Ang aming mga mata ay nagkatitigan. Punong puno ng tensyon. Dama ang pagkabog ng aming mga dibdib. Iisa ang tunog.
Muli, ako ay nahahalina sa kanyang mapupulang labi. Gusto kong hagkan ang mga ito. Unti unting lumalapit ang aming mga labi
Ang distansya ay umiiksi
Mas lalong umiinit ang paligid
Katahimikan ang maririnig
Bago pa man maglapat ang aming mga labi ay isang malakas na tunog ang umabala sa amin. Ang palangganang may lamang tubig ay natapon sa sahig. Ang ingay ng pagkalampag neto ang pumutol sa namumuong koneksyon sa aming dalawa. Biglang napaayos ng upo si Paolo. Bakas ang pamumula ng kanyang mga pisngi
‘’ Saglit, linisin at palitan ko lamang ito ‘’ kanyang saad
Agad tumalikod si Paolo sa aking harapan upang linisin at palitan ang tubig. Habang pinupunasan niya ang tubig na nagkalat sa sahig ay di ko maiwang di pagmasdan ang kanyang pustura
Nakahubad baro lamang din si Paolo. Mapusyaw ang kulay ng kanyang balat. Magandang pangangatawan na hinubog sa bigat ng trabaho. Malaking mga dibdib at maliit na baywang. Ang kanyang likuran ay puno at siksik. Maliit ngunit matambok.
Di ko maiwasang di siya maikumpara kay Mr Choi. May pagkakahalintulad sila sa ibang bagay pero marami din ang pagkakaiba. Isang may mataas na estado sa buhay at ang isa naman ay katamtaman. Isang singkit na mata at isa ay bilugan. Parehas may magandang panganatawan. Ang kanilang ngiti ay magkatulad. Nakakagulo ng isipan.
Bumalik ulit si Paolo dala ang palangganang may lamang tubig. Kumuha ng isang silya upang pagpatungan nito. Siniguradong hindi na ito babagsak katulad kanina
Piniga piga nito ang basang tuwalya. Amoy ang pinaghalong tubig at alkohol. Iniaabot niya ito sa akin.
Tumingin ako sa kanyang mga mata na animo’y isang kawawang tuta. Iniaangat ng kaunti ang aking balikat upang ipakita sa kanya ang nakabenda kong kanang bahagi ng aking kamay.
‘’Baka pwedeng ikaw na ang magpunas sa akin ? ‘’ ang aking paglalambing
Bagama’t may naumunong tensyon sa aming dalawa ay pinagbigyan pa rin niya ang aking hiling. Lumapit siya ng kaunti at pinasadahan ng basang tuwalya ang aking leeg. Padampi dampi ang kanyang ginawa. Ang init ng tubig ay nanunuot sa aking katawan.
Ang kanyang pagpunas ay gumapang pababa sa aking katawan. Sa aking matatayog na dibdib pababa sa aking bukol bukol na sikmura. Dama ko ang kakaibang pagnanasa sa bawat diin ng kanyang kamay.
Patuloy siya sa pagpunas ng tuwalya sa buo kong katawan. Ang tensyon ay mas lalong namumuo. Mas umiigting ang bawat kilos.
'' Dito naman sa kili kili mong maamoy '' kanyang pilit na pagbibiro
Iniaangat ko ang aking kanang braso upang masilayan niya ang pinong tubo ng akong buhok sa kili kili. Mas kaakit akit itong tingnan dahil litaw ang aking matigas na kalamnan sa likod ng aking braso. Putok na putok ang aking triseps. Partida, wala pa akong sapat na ehersisyo niyan.
Kanyang pilit inaalis ang kanyang tingin sa mapanukso kong katawan. Sa bawat pagpunas ay dumidikit ang kanyang mga palad. Ang kanyang mga daliri ay kumikiliti sa akin.
Pababa ng pababa ang ginagawa niyang pagpunas sa akin. Ang basang tuwalya ay naglalakabay sa bawat kalamnan ng aking mga pandesal sa sikmura. Bawat lalim nito ay gumuguhit sa kanyang mga daliri
Ramdam ko ang pagpigil ng kanyang hininga. Wala kang maririnig kung di katahimikan lamang. Tanging malakas na pagkabog ng kanyang dibdib ang aking nadarama.
'' Punasan ko rin itong sa baba ? '' kanyang saad
Dahan dahan kong inalis ang kumot na nakatakip sa ibabang bahagi ng aking baywang. Alam niyang hubo't hubad ako. Sa walong araw na wala akong malay ay natagpuan ko ang aking sarili na walang saplot. Hanggang sa nagkamalay ako ay di niya ako binigyan ng kahit anong damit
Pakiramdam ko na gusto talaga ni Paolo ang ideya na ang kanyang patiente sa loob ng kanyang bahay ay walang saplot. Hindi rin naman ako nag lakas ng loob humiram ng damit dahil gusto ko din ang pakiramdam ng hubo't hubad
Napatingin siya sa aking dambuhalang pagkalalaki. Patay pa ito ngunit kakaiba ang laki at haba. Kita ang pagismid ng kanyang mga labi sa pagkakakita rito. Halatang nasasabik
'' Excuse lang ha ? '' ang kanyang pagpapaalam
Dumapo ang basang tuwalya sa aking pinakasingit. Kinuskos niya iyon ng matindi upang maalis ang natuyong pawis. Ang kanyang kamay ay nakahawak sa aking dalawang itlog upang igilid ito upang maabot ng tuwalya ang pinakadulo.
Ramdam ko ang pagkiskis ng kanyang braso sa aking kahabaan. Para bang sinadya niya iyon. Ang pagdikit ng aming mga balat ay nagbibigay init sa akin
'' Sa kabila naman ? ''
Sabay hawai patagilid ulit sa aking dalawang bola upang punasan ang kabilang bahagi ng aking singit. Ganun ulit ang pagdikit ng kanyang braso. Mas mabigat ang pagdantay nito sa akong kahabaan
Unti unting nagkakabuhay ang aking kargada sa kanyang ginagawa. Ultimo isang sundalo na nakasaludo sa tigas. Mas lalo itong naging katakamtakam sa paningin ni Paolo. Ang sampung pulgada kong pagkalalaki na sing tigas ng bakal sa pagkakatayo.
'' Pasensya na, medyo nagalit eh '' ang aking pagpapaumanhin
Di naman niya ito alintana bagkus mas lalo pa yatang di maalis ang pagkakangiti ng loko sa kanyang nakikita
'' Mukhang masaya ka ah, namiss mo ? '' pang iinis ko
Biglang lumukot ang mukha nito at paismid akong tinalikuran.
'' Hmmp, sandali palitan ko lang tong tubig ''
Akma na siyang tatayo ngunit pinigilan ito ng aking kamay. Hinawakan ko ito ng mahigpit. Nakatingin sa kanya ng matiim. Mapang akit
'' Pde mo naman gamitin yung bibig mong pang linis diba ? ''
Alam niya sa kanyang sarili ang aking hinihiling. Naistatwa siya sa kanyang kinauupan. Hindi malaman ang gagawin. Di ko alam kung bakit parang nahihiya siya na ewan. May kung anong pumipigil.
Hinawakan ko ang kanyang kamay at ipinuwesto ko ito sa aking mahabang pagkalalaki. Tumutungo tungo si manoy, naghihintay ng kanyang sagot
'' Ayaw mo ba ? '' ang aking tanong
Tumingin siya sa akin. Ang kanyang mga mata ay parang nangungusap. Parang may gustong sabihin
'' Mabaho pa kasi eh '' habang pilit ikinukubli ang pagbungisngis
Napahagalpak ako sa tawa. Sabagay, ilang araw nga naman akong walang ligo. Di ko rin naisip iyon. Mas nanaig ang init ng aking katawan kaysa isipin ang sariling kalinisan
Halos tawanan lamang ang pumailanlang sa aming dalawa.
Kinuha niya muli ang basang tuwalya at ipinahid ito sa aking kahabaan. Sa pagkakataong ito ay di na siya nahihiya. Sinigurado niya na malinis ito. Mulo ulo hanggang sa pinaka puno. Pababa sa aking dalawang mabibilog na itlog.
‘’ Arghhhhhhh ganyan nga Paolo ‘’
Naghahalo ang init at lamig ng tubig sa aking pagkalalaki. Gamit ang basang tuwalya ay pinulupot niya ito ng buo at tyka sinimulan ang pagtataas baba. Ramdam ko ang pagkuskos ng tela sa aking balat. Nagdedeliryo ako sa sarap
Lumapit ang bibig ni Paolo sa aking dibdib. Inilabas niya ang kanyang dila. Pinaikot ikot ito sa aking utong. Nilalasahan. Maya’t maya pa ay kinakagat kagat ito ng kaunti. Pino ang kanyang pag kagat. Tamang sakit at sarap ang kanyang pinapahatid sa akin
Pinapanuood ko kung pano gumapang ang kanyang mapupulang labi sa aking dibdib. Nakakaakit ito. Para bang may anong pwersa ang nagtutulak sa akin na damhin ang mga ito
Hinatak ko ang kanyang buhok at iginaya papunta sa akin. Hinawakan ko ang kanyang panga at tyaka siya siniil ng halik. Ang aming mga labi ay nag eskrima na parang isang mga sandata.
Mariin
Mapusok
Ma - alab
Ganyan ganyan ko ilarawan ang pagsiil ng aking labi sa kanyang mga labi. Pakiramdam ko ay nagkakasala ako kay Mr. Choi sa aming ginagawa. Ngunit wala siya rito. Nandito si Paolo. Naguguluhan ako.
Tumigil ako sa paghalik. Tinitigan kong muli ang mga mata ni Paolo. Para bang nagungusap ang mga ito. Di ko mawari kung saan ito hahantong.
Bumaba ang kanyang mga halik papunta sa aking dibdib, pababa sa aking bukol bukol na sikmura hanggang umaabot ito sa aking sampung pulgada kong pagkalalaki.
Di naman siya nagpakipot at agad niya ito isinubo. Ramdam ko ang kakaibang init ng kanyang lalamunan. Sinimulan niya ito sa pinaka ulo hanggang pilit pinagkakasya sa kanyang makipot na bibig ang aking kalakihan
‘’ Sagad mo pa arghhhhhhhhh ‘’
Agad naman niya akong pinagbigyan sa aking hiling. Kahit ba nahihirapan siya pinilit pa rin niya isinagad ito sa kanyang lalamunan. Para aking nababaliw sa kanyang ginagawa.
Di ko maiwasang hindi umayuda ang aking balakang. Dahan dahan kong dinudunggol dunggol ang pinaka loob ng kanyang lalamunan. Para siyang nabubulunan sa aking ginagawa, Kita sa kanyang mga mata ang pagdaloy ng mga mumunting luha.
‘’ Ganyan nga, Ibuka mo pa ng mabuti ‘’ aking panghihimok
Masunurin naman si Paolo. Kahit ba nahihirapan siya ay tuloy pa rin ang ginagawa niyang pagkain sa aking mahabang laman. Ilang minuto rin ang ginawa niyang pagsuso sa aking kahabaan
Tumayo si Paolo sa kanyang pagkakaluhod. Tumalikod sa akin at dahan dahan hinuhubad ang kanyang suot na pambaba. Nakakapangakit. Hanggang sa tuluyan kuna makita ang kanyang maumbok na likuran
‘’ Halika rito ‘’ sabay ngiti ko ng nakakaloko
Tumungtong si Paolo sa aking kama. Ang kanyang kaliwang paa ay humakbang sa aking gilid. Pinagigitnaan ako ng kanyang mga hita.
Itinutok niya ang aking dambuhalang kargada sa kanyang pinakabutas at unti unti niya itong ipinasok. Siya mismo ang nag kokontrol sa bawat pulgada na bumabaon sa kanyang tumbong
Kita ko ang hirap sa kanyang mukha sa pangalawang pagkakataon na natikman niya ang aking mala dambuhalang sawa.
‘’ Araayyyyyyyyyyy ‘’ kanyang impit na hiyaw sa sakit
Ang kanyang matipunong dibdib ay nakatapat sa aking mukha. Gamit ang kanang kamay ko ay nilamutok ko ang isa at ang kapareha naman ay siniil ng aking mga labi. Unti unting napapalitan ng sarap ang kanyang nadarama sa ginagawa ko sa kanyang mga utong
Parang isang palaka si Paolo sa ginagawa niyang pagtataas baba sa aking sandata. Kita ang pagdedelryo niya sa sarap na kanyang nadarama. Habang ako naman ay abala sa ginagawang paglamutak sa kanyang dibdib
Sa ginagawa niya ay mas lalo akong nahuhumaling sa kanya. Para siyang isang bawal na gamot na di ko mahindian. Nakaka adik
Abala ang balakang sa pagsalubong sa kanyang puwitan. Gusto ko maramdadaman ng sagad ang kanyang kaloob looban
‘’ Ang sarap mo talaga Garo…. ‘’ kanyang impit na anas
Pinatigil ko sa ere ang kanyang katawan at sabay barurot ng mabilis papasok palabas sa kanyang lagusan. Walang humpay ang ginagawa kong pagbayo. Dinig na dinig ang pagumpog ng aking mga hita sa kanyang matambok na puwitan
‘’ Taena ka, ang sikip sikip mo pare ‘’ mahina kong pagungol
Ilang minuto rin ang ginawa kong pagbayo. Para akong gutom na gutom sa laman. Halos mahigit sampung araw akong di nakapagpalabas. Malamanng sa malamang ay mapupuno ko ang kanyang tumbong
Ang kanyang mga mata ay nakatingin lamang sa akin ng matiim. Dama ko ang kakaibang koneksyon sa aming dalawa. Parang tumatagos ang aming mga tingin sa aming kaluluwa. Ganitong ganitong tensyon ang aking nadarama kapag kaniig ko si Mr Choi. Ito ang matagal ko ng hinahanap hanap
‘’ Malapit na ako Garo… ‘’ kanyang ungol
Pabilis nag pabilis ang ginagawa kong pagbarurot sa kanyang lagusan. Walang humpay na paglagapak ang maririnig sa naguumpugan naming mga balat. Para akong alipin ng kamundahan.
‘’ Ayannn naa ako arghhhhhhhhhhh ‘’ kanyang halinghing
Sa sobrang lakas ng kanyang ungol ay di ko mapigilan siilin muli ang kanyang mga labi. Mas lalong nagiging mapangahas ang aming halik.
Ramdam ko ang pagangat ng aking likido papalabas sa aking pinakaulo
‘’ Arghhhhhhhhhhh ‘’ ang akin nalamang namutawi
Halos bumulwak sa dami ng aking likido na nailabas sa kaloob looban ni Paolo. Parang napuno ko ang kanyang malalim na balon sa dami nito. Ang iba ay tumatagas pa sa kanyang hita.
Napasandig na lamang siya sa aking dibdib. Dinarama ang tibok ng aking puso. Isang halik ang ginawad ko sa kanyang sintido.
Mahigpit niya akong niyakap. Punong puno ng damdamin. Dama ko ang mabilis na tibok ng kanyang puso
‘’ Gustong gusto kita Garo… Gustong gusto kitang maging aking kabiyak…. ‘’ ang kanyang mahinang bulong
Isang tanong ang nagpa gimbal sa aking katauhan.
Wala akong makita kung hindi liwanag. Puti ang kapaligiran. Tanging anino lamang ang aking natatanaw. Nasa langit na ba ako ? Naguguluminahan ako sa mga nangyayari.
Ang tanging huling memorya ko ay tinamaan ako ng bala ng baril. Bumagsak sa kalsada ng hubo’t hubad. Naliligo sa sarili kong dugo. Pilit kong kinukuha ang aking paningin. Nilinga ang kapaligiran.
Kapansin pansin ang tahimik na kapaligiran. Tanging puting dingding lamang ang aking nakikita. May isang tukador at isang kama. Paano ako napunta rito? Pilit akong tumayo sa aking kinahihigaan ngunit dama ko pa rin ang sakit ng aking katawan. Dito ko lamang napansin na nakabenda ang aking buong kaliwang dibdib hanggang sa aking braso.
‘’ Arghhhhhhhh ‘’ impit kong hinaing sa sakit
Yung sakit ay halos gumagapang sa buo kong katawan. Kumikirot kirot. Dito ko lamang napansin na wala rin akong suot na kahit ano. Hubad baro pa rin pala ako. Napansin ko na medyo mamasa masa ang aking alaga ngunit pinagsawalang bahala ko na lamang iyon. Kailangan ko ng makauwi.
Pilit kong hinahanap ang aking mga kasuotan ngunit wala rito ang aking mga damit.
Biglang bumukas ang pinto. Kita ko ang pamilyar na mukha na nasa aking harapan.
‘’ Gising ka na pala ? ‘’ kanyang pagbati
Napansin niya na gumuhit sa aking mukha ang pagtataka. Punong puno ng katanungan. Natuyuan ang aking lalamunan. Nakaramdam ako ng matinding pagkauhaw.
Agad naman niya itong napansin. Lumakad siya malapit sa tukador at nagsalin ng tubig sa baso. Kinuha ko agad iyon at agad itong nilagok.
‘’ Dahan dahan, baka mabulunan ka ‘’ kanyang namutawi
Nagsalin ulit siya ng tubig sa aking baso at agad kong tinungga iyon. Para akong nahayok sa tubig. Base sa aking pakiramdam ay parang ilang araw akong nakaratay sa higaan na ito. Tumingin akong muli sa kanya
‘’ Ilang araw akong nakaratay rito? ‘’ aking muling tanong
Lumapit siya papunta sa kama at umupo sa aking tabi. Hinawakan niya ang aking kamay bilang pagbibigay ng suporta.
‘’ Walong araw kang walang malay ‘’ kanyang panimula
Ipinaliwanag niya sa akin na nakita niya ako sa kalsada. Walang malay at naliligo sa sariling dugo. Tumawag siya ng kasamahan at inuwi ako sa kanila. Nagkataon lamang na di kalayuan ang kanyang bahay sa pinangyarihan.
Gusto man niya akong dalhin sa ospital ngunit wala ng oras. Tumawag siya ng manggagamot at tinanggal ang balang tumama sa aking dibdib. Mabuti na lamang ay hindi tinamaan ang aking puso, kung hindi baka sa morgue na ako inabutan.
Gumawa na lamang siya ng dahilan kay Tiyo Roberto para di mag alala ang aking mga kamag anak. Ayaw niya kasing manggaling sa kanya ang aking kinasapitan. Di raw sa kanya ang kwento. Ayaw niya akong pangunahan.
‘’ Ilang araw ka nilagnat at walang malay, mabuti na lamang ay nagising ka na ‘’ kanyang pagpapatuloy
Bakas sa kanyang mukha ang pag aalala. Malaki ang utang na loob ko sa kanya, niligtas niya ako sa bingit ng kamatayan. Hinawakan ko ng madiin ang kanyang kamay
‘’ Salamat Paolo.…. ‘’ ang aking nasambit sa kasamahan sa trabaho
Naalala ko na siya ang kasamahan ni Manuel nung minsan ako ay nag bantay nung isang gabi sa tindahan ni Sir Mando. Isa siya sa mga lalaking binayaran ni Rosalinda, yung may ari ng parlo sa tapat ng tinadahan. Isa siya sa mga kasamahan ko sa pagkakargador.
‘’ Saglit lang, mag luluto ako ng aruskaldo para mag kalaman yang sikmura mo ‘’ kanyang pag ppresinta
Hindi na ako makatanggi. Ramdam ko ang panghihina ng aking katawan. Di ako makatayo sa panggatog ng aking tuhod. Bumalik ako muli sa aking pagkakahiga. Nag muni muni sa mga delubyo na aking sinapit
Sabi nila kapag nasa bingit ka ng kamatay ay daraan ang kislap ng gunita ng taong mahalaga sa iyo. Nakita ko ang larawan ni Mr Choi sa aking huling sandali. Ang aking puso ay nangungulila sa kanyang mga halik. Tanging panahon na lamang ang makapagsasabi kung magtatagpo muli ang aming landas. Dama ko ang pagkirot ng aking kaliwang dibdib sa kanyang alaaala
Makalipas ang ilang minuto ay muling bumalik si Paolo dala dala ang mangkok na may laman na aruskaldo. Di ko mapigilang kumalam ang aking sikmura sa amoy pa lamang nito. Siya’s lumapit sa aking tabi at naupo sa kama.
Sumandok siya ng isang kutsara at inilapit ito sa kanyang bibig. Dahan dahan hinipan ang mainit na sabaw at inilapit ito sa aking mga labi
‘’ Hinay hinay lang, baka mapaso ka ‘’ kanyang pag papaalala
Agad ko naman itong isinubo. Masarap siyang magluto. Tamang tama ang lasa. Patuloy niya akong inaasikaso dahil ang aking buong katawan ay nanghihina pa. Ang aking kanang braso ay naka benda kaya hindi ko ito magalaw. Nakakahiya man ngunit lulubos lubusin ko na ang kanyang pagmamalasakit.
Pagkatapos kong maubos ang kanyang niluto ay hinayaan niya muli akong makapagpahinga. Siya naman ay gumayak na para makabalik sa trabaho. Naikwento niya rin sa akin na siya lamang ang tao sa kanyang tinutuluyan. Ulila na rin siya sa ama katulad ko. Ang kanyang ina at mga kapatid ay nasa karatig bayan lamang. Payak ang pamumuhay ang mayroon sila.
Unti unti kong pinikit ang aking mga mata upang makabawi ng lakas
Kinabukasan, araw ng linggo. Dalawang araw na rin akong nakaratay sa higaan. Di pa rin ako nakakauwi sa amin. Palagi naman binabalitaan ni Paolo sila Tiyo Roberto. Madalas sila mag kita sa palengke kaya naman napapanatag ang loob ng aking mga kamag anak.
Nakakilos kilos naman na ako sa higaan pero di pa rin nakakatayo ng matagal. Siguro dahil sa tagal kong walang malay ay nanibago ang aking katawan. Hindi na masyado nangingig ang aking mga kamay. Nakakain na naman ng maayos.
‘’ Magandang umaga Garo, Kamusta pakiramdam mo? ‘’ bati sa akin ni Paolo ng may ngiti
Nakasanayan ko na kasama siya sa loob ng bahay. Sa katunayan, ako ang nahihiya dahil sa laki ng tulong na ginawa niya sa akin. Inaasikaso niya ako at inaalaagaan. Malaki ang aking utang na loob.
‘’ Ayos lang ako, kapag naging maayos na ang aking pakiramdam ko ay makakauwi na rin ako sa amin, Pasensya na sa abala ‘’ ang aking tugon
Tumingin siya sa akin. Ang kanyang bilugang mata ay nakatitig lamang. Gumuhit ang ngiti sa kanyang mga labi.
‘’ Mas gusto ko ngang nandito ka … ‘’ ang kanyang saad
Kita ko ang pamumula ng kanyang mukha. Di ko mawari kung bakit ganun ang kanyang reaksyon. Pinag kibit balikat ko na lamang iyon
Wala siyang pasok ngayon araw. Kaya naman eto ang unang pagkakataon na mag kakasama kami ng matagal sa loob ng iisang bahay. Di ko naman iyon alintana, kaya nga lang ay nagkakaroon ng kakaibang tensyon kapag kami ay nag uusap. Ewan.
‘’ Magluluto lamang ako ng Tinola sa kusina, kung may kailangan ka ay, tawagin mo lamang ako ‘’ kanyang pagpaalala
Lumabas na siya ng silid upang makapaghanda ng aming tanghalian. Maaga pa lamang ay nakapamalengke na siya ng kakainin namin. Malaki ang aking pasasalamat dahil hindi niya ako pinapabayaan. Di ko alam kung paano ako tatanaw ng utang na loob sa kanya.
Makailang minuto rin ang tinagal ng ginawa niyang pagluluto. Dahil hindi pa ako makatayo ng maayos sa kama ay inilapit niya ang mesa sa loob ng aking silid. Isinalansan ang mga kubyertos at naghain ng pagkain. Kumuha ng pitsel ng tubig at baso.
‘’ Ano kain na tayo ? ‘’ kanyang aya sa akin
Sinandukan niya ng kanin ang aking pinggan at kaunting ulam. Iniaabot ko ang kutsara at humigop ng sabaw.
‘’ Masarap tong niluto mo ah, pdeng pde ka nang mag asawa ‘’ pabiro kong saad
Parang nasamid siya sa aking sinabi. Kaya naman ay iniaabot ko ang baso upang kuhanan siya ng tubig. Akma kong aabutin ang baso kaso lamang ang kanyang kamay ang aking nahawakan.
Nagdikit ang aming balat. Napatingin kami sa isa’t isa. Ang kanina pang tensyon na namumuo sa aming dalawa ay para yatang sasabog sa pag daupang palad namin.
Malalim ang kanyang paghinga. Para bang may daloy ng kuryenta na namamagitan sa amin.
Ang aking mga mata ay nakatingin sa kanyang labi. Mapula ito. Nakakapang akit. Naalala ko kung gaano ito kalambot. Parang may isang pwersa na humahalina sa akin na gusto itong damhin.
Agad kong tinikis ang kuneksyon na iyon. Inalis ko ang aking kamay sa kadahilanang ako ay napapaso. Ano itong pakiramdam na to ?
‘’ Iaabot ko lang din sana sa iyo ‘’ ang aking saad
Napayuko na lamang si Paolo. Pilit kinukubli ang pamumula ng kanyang mukha. Katahimikan ang pumailanlang sa aming dalawa. Pinagpatuloy na lamang namin ang amin pagkain.
Hindi na masyadong nanginginig ang aking kanang kamay. Kaya naman nagagawa ko na rin kumain gamit lamang ang isa. Di na katulad nung una na kailangan pa niya akong subuan.
Pagkatapos kumain ay niligpit na niya ang aming pinagkainan. Gustuhin ko man tumulong sa kanya ay di ko magawa. Nakakahiya man ay siya pa rin ang gumagawa ng gawaing bahay.
Makalipas ang ilang minuto. Pumasok muli si Paolo sa loob ng aking silid. Btibit ang palangganang may lamang tubig. Nakakabad rito ang isang basang tuwalya.
‘’ Naisip ko na ilang araw ka ng di nakakaligo, baka gusto mo mag punas ng katawan ‘’ kanyang mungkahi
Inilapit ko ang aking ilong papunta sa aking kili kili. Sininghot singhot ang sarili kong amoy.
‘’ Bakit? Mabaho na ba ako ? ‘’
Pinisil niya ang kanyang ilong gamit ang kanyang daliri. Umismid ang mukha na animo’y may naamoy na di kaaya aya.
‘’ Ahh ganun ha, Halika rito ! ‘’ sabay kabig kay Paolo
Kahit ba isang kamay lamang ang aking gamit ay nahila ko pakabig si Paolo papalapit sa akin. Idinudunggol dunggol ko ang kanyang mukha sa aking kili kili. Naghaharutan na parang mga batang paslit. Halakhakan ang pumailanlang sa loob ng silid
Sa di sinasadya, ay napaabante ang kanyang ulo malapit sa aking mukha. Ang aming mga mata ay nagkatitigan. Punong puno ng tensyon. Dama ang pagkabog ng aming mga dibdib. Iisa ang tunog.
Muli, ako ay nahahalina sa kanyang mapupulang labi. Gusto kong hagkan ang mga ito. Unti unting lumalapit ang aming mga labi
Ang distansya ay umiiksi
Mas lalong umiinit ang paligid
Katahimikan ang maririnig
Bago pa man maglapat ang aming mga labi ay isang malakas na tunog ang umabala sa amin. Ang palangganang may lamang tubig ay natapon sa sahig. Ang ingay ng pagkalampag neto ang pumutol sa namumuong koneksyon sa aming dalawa. Biglang napaayos ng upo si Paolo. Bakas ang pamumula ng kanyang mga pisngi
‘’ Saglit, linisin at palitan ko lamang ito ‘’ kanyang saad
Agad tumalikod si Paolo sa aking harapan upang linisin at palitan ang tubig. Habang pinupunasan niya ang tubig na nagkalat sa sahig ay di ko maiwang di pagmasdan ang kanyang pustura
Nakahubad baro lamang din si Paolo. Mapusyaw ang kulay ng kanyang balat. Magandang pangangatawan na hinubog sa bigat ng trabaho. Malaking mga dibdib at maliit na baywang. Ang kanyang likuran ay puno at siksik. Maliit ngunit matambok.
Di ko maiwasang di siya maikumpara kay Mr Choi. May pagkakahalintulad sila sa ibang bagay pero marami din ang pagkakaiba. Isang may mataas na estado sa buhay at ang isa naman ay katamtaman. Isang singkit na mata at isa ay bilugan. Parehas may magandang panganatawan. Ang kanilang ngiti ay magkatulad. Nakakagulo ng isipan.
Bumalik ulit si Paolo dala ang palangganang may lamang tubig. Kumuha ng isang silya upang pagpatungan nito. Siniguradong hindi na ito babagsak katulad kanina
Piniga piga nito ang basang tuwalya. Amoy ang pinaghalong tubig at alkohol. Iniaabot niya ito sa akin.
Tumingin ako sa kanyang mga mata na animo’y isang kawawang tuta. Iniaangat ng kaunti ang aking balikat upang ipakita sa kanya ang nakabenda kong kanang bahagi ng aking kamay.
‘’Baka pwedeng ikaw na ang magpunas sa akin ? ‘’ ang aking paglalambing
Bagama’t may naumunong tensyon sa aming dalawa ay pinagbigyan pa rin niya ang aking hiling. Lumapit siya ng kaunti at pinasadahan ng basang tuwalya ang aking leeg. Padampi dampi ang kanyang ginawa. Ang init ng tubig ay nanunuot sa aking katawan.
Ang kanyang pagpunas ay gumapang pababa sa aking katawan. Sa aking matatayog na dibdib pababa sa aking bukol bukol na sikmura. Dama ko ang kakaibang pagnanasa sa bawat diin ng kanyang kamay.
Patuloy siya sa pagpunas ng tuwalya sa buo kong katawan. Ang tensyon ay mas lalong namumuo. Mas umiigting ang bawat kilos.
'' Dito naman sa kili kili mong maamoy '' kanyang pilit na pagbibiro
Iniaangat ko ang aking kanang braso upang masilayan niya ang pinong tubo ng akong buhok sa kili kili. Mas kaakit akit itong tingnan dahil litaw ang aking matigas na kalamnan sa likod ng aking braso. Putok na putok ang aking triseps. Partida, wala pa akong sapat na ehersisyo niyan.
Kanyang pilit inaalis ang kanyang tingin sa mapanukso kong katawan. Sa bawat pagpunas ay dumidikit ang kanyang mga palad. Ang kanyang mga daliri ay kumikiliti sa akin.
Pababa ng pababa ang ginagawa niyang pagpunas sa akin. Ang basang tuwalya ay naglalakabay sa bawat kalamnan ng aking mga pandesal sa sikmura. Bawat lalim nito ay gumuguhit sa kanyang mga daliri
Ramdam ko ang pagpigil ng kanyang hininga. Wala kang maririnig kung di katahimikan lamang. Tanging malakas na pagkabog ng kanyang dibdib ang aking nadarama.
'' Punasan ko rin itong sa baba ? '' kanyang saad
Dahan dahan kong inalis ang kumot na nakatakip sa ibabang bahagi ng aking baywang. Alam niyang hubo't hubad ako. Sa walong araw na wala akong malay ay natagpuan ko ang aking sarili na walang saplot. Hanggang sa nagkamalay ako ay di niya ako binigyan ng kahit anong damit
Pakiramdam ko na gusto talaga ni Paolo ang ideya na ang kanyang patiente sa loob ng kanyang bahay ay walang saplot. Hindi rin naman ako nag lakas ng loob humiram ng damit dahil gusto ko din ang pakiramdam ng hubo't hubad
Napatingin siya sa aking dambuhalang pagkalalaki. Patay pa ito ngunit kakaiba ang laki at haba. Kita ang pagismid ng kanyang mga labi sa pagkakakita rito. Halatang nasasabik
'' Excuse lang ha ? '' ang kanyang pagpapaalam
Dumapo ang basang tuwalya sa aking pinakasingit. Kinuskos niya iyon ng matindi upang maalis ang natuyong pawis. Ang kanyang kamay ay nakahawak sa aking dalawang itlog upang igilid ito upang maabot ng tuwalya ang pinakadulo.
Ramdam ko ang pagkiskis ng kanyang braso sa aking kahabaan. Para bang sinadya niya iyon. Ang pagdikit ng aming mga balat ay nagbibigay init sa akin
'' Sa kabila naman ? ''
Sabay hawai patagilid ulit sa aking dalawang bola upang punasan ang kabilang bahagi ng aking singit. Ganun ulit ang pagdikit ng kanyang braso. Mas mabigat ang pagdantay nito sa akong kahabaan
Unti unting nagkakabuhay ang aking kargada sa kanyang ginagawa. Ultimo isang sundalo na nakasaludo sa tigas. Mas lalo itong naging katakamtakam sa paningin ni Paolo. Ang sampung pulgada kong pagkalalaki na sing tigas ng bakal sa pagkakatayo.
'' Pasensya na, medyo nagalit eh '' ang aking pagpapaumanhin
Di naman niya ito alintana bagkus mas lalo pa yatang di maalis ang pagkakangiti ng loko sa kanyang nakikita
'' Mukhang masaya ka ah, namiss mo ? '' pang iinis ko
Biglang lumukot ang mukha nito at paismid akong tinalikuran.
'' Hmmp, sandali palitan ko lang tong tubig ''
Akma na siyang tatayo ngunit pinigilan ito ng aking kamay. Hinawakan ko ito ng mahigpit. Nakatingin sa kanya ng matiim. Mapang akit
'' Pde mo naman gamitin yung bibig mong pang linis diba ? ''
Alam niya sa kanyang sarili ang aking hinihiling. Naistatwa siya sa kanyang kinauupan. Hindi malaman ang gagawin. Di ko alam kung bakit parang nahihiya siya na ewan. May kung anong pumipigil.
Hinawakan ko ang kanyang kamay at ipinuwesto ko ito sa aking mahabang pagkalalaki. Tumutungo tungo si manoy, naghihintay ng kanyang sagot
'' Ayaw mo ba ? '' ang aking tanong
Tumingin siya sa akin. Ang kanyang mga mata ay parang nangungusap. Parang may gustong sabihin
'' Mabaho pa kasi eh '' habang pilit ikinukubli ang pagbungisngis
Napahagalpak ako sa tawa. Sabagay, ilang araw nga naman akong walang ligo. Di ko rin naisip iyon. Mas nanaig ang init ng aking katawan kaysa isipin ang sariling kalinisan
Halos tawanan lamang ang pumailanlang sa aming dalawa.
Kinuha niya muli ang basang tuwalya at ipinahid ito sa aking kahabaan. Sa pagkakataong ito ay di na siya nahihiya. Sinigurado niya na malinis ito. Mulo ulo hanggang sa pinaka puno. Pababa sa aking dalawang mabibilog na itlog.
‘’ Arghhhhhhh ganyan nga Paolo ‘’
Naghahalo ang init at lamig ng tubig sa aking pagkalalaki. Gamit ang basang tuwalya ay pinulupot niya ito ng buo at tyka sinimulan ang pagtataas baba. Ramdam ko ang pagkuskos ng tela sa aking balat. Nagdedeliryo ako sa sarap
Lumapit ang bibig ni Paolo sa aking dibdib. Inilabas niya ang kanyang dila. Pinaikot ikot ito sa aking utong. Nilalasahan. Maya’t maya pa ay kinakagat kagat ito ng kaunti. Pino ang kanyang pag kagat. Tamang sakit at sarap ang kanyang pinapahatid sa akin
Pinapanuood ko kung pano gumapang ang kanyang mapupulang labi sa aking dibdib. Nakakaakit ito. Para bang may anong pwersa ang nagtutulak sa akin na damhin ang mga ito
Hinatak ko ang kanyang buhok at iginaya papunta sa akin. Hinawakan ko ang kanyang panga at tyaka siya siniil ng halik. Ang aming mga labi ay nag eskrima na parang isang mga sandata.
Mariin
Mapusok
Ma - alab
Ganyan ganyan ko ilarawan ang pagsiil ng aking labi sa kanyang mga labi. Pakiramdam ko ay nagkakasala ako kay Mr. Choi sa aming ginagawa. Ngunit wala siya rito. Nandito si Paolo. Naguguluhan ako.
Tumigil ako sa paghalik. Tinitigan kong muli ang mga mata ni Paolo. Para bang nagungusap ang mga ito. Di ko mawari kung saan ito hahantong.
Bumaba ang kanyang mga halik papunta sa aking dibdib, pababa sa aking bukol bukol na sikmura hanggang umaabot ito sa aking sampung pulgada kong pagkalalaki.
Di naman siya nagpakipot at agad niya ito isinubo. Ramdam ko ang kakaibang init ng kanyang lalamunan. Sinimulan niya ito sa pinaka ulo hanggang pilit pinagkakasya sa kanyang makipot na bibig ang aking kalakihan
‘’ Sagad mo pa arghhhhhhhhh ‘’
Agad naman niya akong pinagbigyan sa aking hiling. Kahit ba nahihirapan siya pinilit pa rin niya isinagad ito sa kanyang lalamunan. Para aking nababaliw sa kanyang ginagawa.
Di ko maiwasang hindi umayuda ang aking balakang. Dahan dahan kong dinudunggol dunggol ang pinaka loob ng kanyang lalamunan. Para siyang nabubulunan sa aking ginagawa, Kita sa kanyang mga mata ang pagdaloy ng mga mumunting luha.
‘’ Ganyan nga, Ibuka mo pa ng mabuti ‘’ aking panghihimok
Masunurin naman si Paolo. Kahit ba nahihirapan siya ay tuloy pa rin ang ginagawa niyang pagkain sa aking mahabang laman. Ilang minuto rin ang ginawa niyang pagsuso sa aking kahabaan
Tumayo si Paolo sa kanyang pagkakaluhod. Tumalikod sa akin at dahan dahan hinuhubad ang kanyang suot na pambaba. Nakakapangakit. Hanggang sa tuluyan kuna makita ang kanyang maumbok na likuran
‘’ Halika rito ‘’ sabay ngiti ko ng nakakaloko
Tumungtong si Paolo sa aking kama. Ang kanyang kaliwang paa ay humakbang sa aking gilid. Pinagigitnaan ako ng kanyang mga hita.
Itinutok niya ang aking dambuhalang kargada sa kanyang pinakabutas at unti unti niya itong ipinasok. Siya mismo ang nag kokontrol sa bawat pulgada na bumabaon sa kanyang tumbong
Kita ko ang hirap sa kanyang mukha sa pangalawang pagkakataon na natikman niya ang aking mala dambuhalang sawa.
‘’ Araayyyyyyyyyyy ‘’ kanyang impit na hiyaw sa sakit
Ang kanyang matipunong dibdib ay nakatapat sa aking mukha. Gamit ang kanang kamay ko ay nilamutok ko ang isa at ang kapareha naman ay siniil ng aking mga labi. Unti unting napapalitan ng sarap ang kanyang nadarama sa ginagawa ko sa kanyang mga utong
Parang isang palaka si Paolo sa ginagawa niyang pagtataas baba sa aking sandata. Kita ang pagdedelryo niya sa sarap na kanyang nadarama. Habang ako naman ay abala sa ginagawang paglamutak sa kanyang dibdib
Sa ginagawa niya ay mas lalo akong nahuhumaling sa kanya. Para siyang isang bawal na gamot na di ko mahindian. Nakaka adik
Abala ang balakang sa pagsalubong sa kanyang puwitan. Gusto ko maramdadaman ng sagad ang kanyang kaloob looban
‘’ Ang sarap mo talaga Garo…. ‘’ kanyang impit na anas
Pinatigil ko sa ere ang kanyang katawan at sabay barurot ng mabilis papasok palabas sa kanyang lagusan. Walang humpay ang ginagawa kong pagbayo. Dinig na dinig ang pagumpog ng aking mga hita sa kanyang matambok na puwitan
‘’ Taena ka, ang sikip sikip mo pare ‘’ mahina kong pagungol
Ilang minuto rin ang ginawa kong pagbayo. Para akong gutom na gutom sa laman. Halos mahigit sampung araw akong di nakapagpalabas. Malamanng sa malamang ay mapupuno ko ang kanyang tumbong
Ang kanyang mga mata ay nakatingin lamang sa akin ng matiim. Dama ko ang kakaibang koneksyon sa aming dalawa. Parang tumatagos ang aming mga tingin sa aming kaluluwa. Ganitong ganitong tensyon ang aking nadarama kapag kaniig ko si Mr Choi. Ito ang matagal ko ng hinahanap hanap
‘’ Malapit na ako Garo… ‘’ kanyang ungol
Pabilis nag pabilis ang ginagawa kong pagbarurot sa kanyang lagusan. Walang humpay na paglagapak ang maririnig sa naguumpugan naming mga balat. Para akong alipin ng kamundahan.
‘’ Ayannn naa ako arghhhhhhhhhhh ‘’ kanyang halinghing
Sa sobrang lakas ng kanyang ungol ay di ko mapigilan siilin muli ang kanyang mga labi. Mas lalong nagiging mapangahas ang aming halik.
Ramdam ko ang pagangat ng aking likido papalabas sa aking pinakaulo
‘’ Arghhhhhhhhhhh ‘’ ang akin nalamang namutawi
Halos bumulwak sa dami ng aking likido na nailabas sa kaloob looban ni Paolo. Parang napuno ko ang kanyang malalim na balon sa dami nito. Ang iba ay tumatagas pa sa kanyang hita.
Napasandig na lamang siya sa aking dibdib. Dinarama ang tibok ng aking puso. Isang halik ang ginawad ko sa kanyang sintido.
Mahigpit niya akong niyakap. Punong puno ng damdamin. Dama ko ang mabilis na tibok ng kanyang puso
‘’ Gustong gusto kita Garo… Gustong gusto kitang maging aking kabiyak…. ‘’ ang kanyang mahinang bulong
Isang tanong ang nagpa gimbal sa aking katauhan.
Comments
Post a Comment